7 มิถุนายน 2548 12:15 น.
แก้วประเสริฐ
รูปแห่งสัญจร
อันรูปกายนี้หนอใครรู้บ้าง
ที่มุ่งสร้างจัดแต่งแหล่งสังขาร
ทั้งสวยงามหมดจดราวจักรวาล
จนตลึงลานผู้พบประสบเห็น
รูปนี้หรือคือธาตุของทั้งห้า
รวมกันมาปรุงแต่งแบ่งสรรค์เช่น
จัดการจูงช่วยเหลือตามประเด็น
หน้าที่เข็นชักนำของนามธรรม
รูปคือลักษณ์อาการเข้ากำหนด
ก่อตัวกฎเวรกรรมนำผูกซ้ำ
เข้าสืบต่อทรุดโทรมน้อมนำ
มุ่งกระทำปรวนแปรแตกสลาย
รูปจัดสรรอาการแปลงแปลกพิเศษ
แบ่งเป็นเขตเบาสลวยด้วยความหมาย
ควรแก่การใช้งานได้มากมาย
ทั้งอ่อนไหวหนักเบาตามทำนอง
การเคลื่อนไหวของรูปรู้ความหมาย
โดยใช้กายเป็นสื่อเข้าสนอง
แทนวาจากล่าวได้ตามครรลอง
เสียงมิต้องก็เข้าใจในภาษา
รูปนี้หนอกำหนดเทศะสภาวะ
ช่องว่างจะกำหนดเข้ารวมหา
เข้าสรรค์สร้างทดแทนสิ่งเข้ามา
เพื่อนำพามูลเหตุส่งเขตนาม
รูปเป็นประสาทสำหรับปรับอารมณ์
ตามจิตบ่มค้นคว้ามิเกรงขาม
ที่ผ่านเข้าตาหูจมูกลิ้นกายชั่วงาม
ส่งเข้าตามจิตเจตสิกรู้อินทรีย์
เข้าเป็นรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ
สัมผัสกายะวิวิธตามแห่งที่
ของมหาภูตสร้างไว้เท่าได้มี
แบ่งฉิมพลีอินทรีย์ความเป็นไป
จัดเป็นรูปสภาวะแบ่งแห่งเพศ
ตามขอบเขตหญิงชายมิผลักไส
ด้วยหมายรูปกายใจตั้งเอาไว้
รูปหทัยเป็นเหตุส่งอินทรีย์
อันอินทรีย์นี้หรือคือชีวิต
ที่ผูกติดกับรูปของอาหาร
เข้าเสวยหนักเบาตามต้องการ
ด้วยจัดผ่านวัตถุและอารมณ์
จนวนเวียนเกาะกุมหนุนตามรูป
เวรกรรมยุบพองเบาเข้าเสพสม
อุปาทานใหญ่เล็กแสดงชม
ดีชั่วข่มบ่มสร้างเป็นรูปธรรม
นี่แหละหนอคือเหตุแห่งกายรูป
ที่น้อมผูกจัดสรรผันเลิศล้ำ
สู่วัฏฏะสังขารตามเวรกรรม
ร้อยเงื่อนงำนำสู่รูปกายา.
มหาภูต คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และ อากาศธาตุ (รวมถึงวิญญาณธาตุ)
รูปลักษณะใหญ่มี อยู่ 2 ประการด้วยกันคือ
1. รูปธรรม คือ สภาวะอันเป็นรูป สิ่งที่มีรูป ได้แก่รูปขันธ์ทั้งหมด
2. อรูปธรรม คือ สภาวะมิใช่รูป สิ่งที่ไม่มีรูป ได้แก่นามขันธ์ 4
(ได้แก่ เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ) และ นิพพาน
ที่ข้าพเจ้าได้กล่าวมานี้เป็น เพียงรูปกายเนื้อที่สัมผัสได้เท่านั้นแต่ได้สอดแทรก
นามขันธ์บางส่วนไว้ประกอบด้วยกัน ขออำนาจ พุทธานุสติ จงมีแด่ผู้อ่านทุกท่านเทอญ.
พุทธงฺ สรณํ คจฺฉามิ
ธมฺมงฺ สรณํ คจฺฉามิ
สงฺฆงฺ สรณํ คจฺฉามิ
นิพพาณงฺ ปจฺจโยโหตุ.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
๗ มิถุนายน ๒๕๔๘
๑๒.๐๐ น.
6 มิถุนายน 2548 11:50 น.
แก้วประเสริฐ
ลูกกำพร้า
เปลี่ยวเดียวดายเจียนใจแทบจะขาด
แสนอนาถต่อชีวิตที่คิดผวน
ล้วนสิ่งสร้างมิได้ยากรัญจวน
เกิดชนวนใส่ไว้ฝังใจจำ
มองรำพึงเมื่อเห็นชนทั้งหลาย
วนเวียนไปดูตัวเรานึกขำ
เขาสนุกแต่เราทุกข์แสนระกำ
เช้าจดค่ำยากจะหาอะไรทาน
ยามพ่อแม่สิ้นไปใจหมองหม่น
เหลือจะทนคงกระดาษที่เป็นสาร
ข้อจารึกผนึกไว้ดุจวันวาน
จงสร้างสรรค์ชีวิตลูกอย่าผูกพัน
ในโลกนี้อย่าพะวงมัวหลงใหล
ปวงชนไซร้เห็นแก่ตัวอย่ามัวฝัน
ตัวของเราถึงจนช่างหัวมัน
จงกระสันผันชีวิตคิดสร้างดี
ใฝ่คำนึงพึงสร้างหนทางไว้
สติปัญญาใช้กำหนดเป็นกฎศรี
วางระเบียบแบบแผนอย่ารอรี
ทุกชีวีมีช่องว่างแนวทางเดิน
จำคำสั่งพ่อแม่เฝ้าแลสอน
อย่าอาวรณ์ผ่อนหนักยามหกเหิน
ความอดทนล้วนเป็นบ่อแห่งเจริญ
อย่าหลงเพลินสิ่งยวนเย้าที่เข้าครอง
น้ำตารินหยดเปื้อนรอยกระดาษ
ที่ดารดาษคำสั่งพ่อขอสนอง
โอ้แม่จ๋าต่อไปมิคิดลอง
สิ่งทั้งผองผ่านมาข้าผิดเอง
มองผ้าเหลืองเรืองรองใสสีสด
ยิ่งรันทดจิตมิกระฉับกระเฉง
จะขอบวชแทนคุณพ่อแม่เอง
สึกมาบรรเลงลือลั่นสนั่นเมือง
สาธุสะวันทาขมามิหัง
พุทธายังหนุนเกื้อให้ฤาเลื่อง
แจ่มจรัสปัญญาข้าจงรุ่งเรือง
สติเฟื่องเรืองฤทธิ์อิทธิไกร
นโมตัสสะขอละต่อสิ่งชั่ว
มิเกลือกกลั้วมัวเมาสิ่งหลงใหล
อีกขันธ์ห้าพาลี้หนีห่างไกล
ทำจิตใจให้สว่างกระจ่างนิพพาน
นิพานังปัจจโยโหมิ
เอาสติปัญญามาขับขาน
จนลือเลื่องเฟื่องฟูกู่นิพพาน
ละสังขารคงไว้เพียงใจเรา.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
5 มิถุนายน 2548 16:05 น.
แก้วประเสริฐ
ฤาสุดซึ้งรำพึงหวนฤา
..๏แลคลื่นไหวสั่นพลิ้ว ทะเลครวญ
แสงอร่ามงามรัญจวน ยิ่งแท้
สาดปรางค์ส่องกายนวล ผองแม่ งามแล
จนพี่หลงใฝ่แล้ ค่ำเช้าคนึงหวน๚
นวลนางรองสิ่งไว้ เหนืออาสน์
พื้นหาดทองทรายลาด อร่ามหล้า
ผุดผาดดั่งหงส์วาด เคียงคู่ มังกรแฮ
ยลใฝ่สุดปองฟ้า ไขว่คว้าเพียรสนอง๚
พิศงามเพียงใฝ่น้อง ตลึงแล
ฝันป่วนหวนถึงแม่ เรียกร้อง
เปรียบดุจดั่งดวงแข ฉายส่อง แสงนา
ภาพแม่ยลเสียงซ้อง ร่ำก้องฉ่ำหวาน๚
ยองเอยช่างหยาดพริ้ง สวยจริง แน่เอย
สายคลื่นสาดซบอิง สู่หล้า
มธุรสช่างงามยิ่ง ปรายสิ่ง ฮิแฮ
เฉลยคำหวานเปรียบฟ้า แก่ข้าจากสรวง๚
ผันจรขอฝากไว้ จำนรรจ์
เฉลยสิ่งหอมอนันต์ แด่ฟ้า
ยอดหญิงที่เปรียบฝัน จำผ่าน หวนนา
อกที่เหี่ยวอ่อนล้า ใฝ่ร้องเรียกสรรค์๚
หยดหยาดสาดคลื่นน้ำ เวียนใจ จริงเฮย
สุรีย์ที่สาดส่งไข ผ่องจ้า
ยากลุล่วงทรวงใน ไผสู่ ครองฤา
สุดที่จะลืมหน้า ผ่องฟ้าคราฝัน๚
จำเนียรกาลสู่ห้อง ดวงใจ
ยองพี่ไม่หนีไกล ใฝ่เจ้า
จดจำสิ่งไฉไล ผันสู่ จิตแฮ
วนสิ่งหวนสู่เข้า ส่องหล้าสู่ศานต์๚
ทะเลงามหญิงผ่องฟ้า มากมี ยลแฮ
พฤกษาอีกขุนคีรี จรดน้ำ
แสนสวยสิ่งสดศรี ฝังแก่ จำนา
หญิงหนึ่งพึงสุดล้ำ จากแคว้นยองสรวง. ๚ะ๛
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
4 มิถุนายน 2548 12:15 น.
แก้วประเสริฐ
ลอยตัวลอยใจ
อดีตกาลผันผวนล้วนผ่านพ้น
ชีวิตคนแหวกว่ายในห้วงฝัน
ทั้งเท็จจริงเบ็ดเสร็จสำเร็จพลัน
พึงเสกสรรสร้างบ่วงเป็นห่วงใจ
เขาวาดชีวิตฝันหวานออกแถลง
ตลบตะแลงปลิ้นปลอกหลอกสีใส
ล่อลวงภาพให้หลงสิ่งวิไล
ว่าไฉไลในแนวทางสร้างดำเนิน
คนทั้งหลายพาคิดติดในห่วง
คำหลอกลวงสิ่งหวานสร้างสรรเสริญ
เข้าหวานล้อมหอมหวนชวนชิดเชิญ
หลงเข้าเดินในห่วงล่วงผ่านมา
เกิดเป็นฟองล่องลอยสีใสสด
ช่างหมดจดแลอร่ามงามนักหนา
พอสุริยันส่งแสงแรงฤทธา
โอ้ชะตาฟองแตกแยกกระจาย
ต่างดิ้นรนขนขวายให้เหลวแหลก
ยากจำแนกสูงต่ำนำมาขาย
บ้างดิ้นรนต่อสู้จนตัวตาย
ความวอดวายเกิดอยู่ที่ผู้ทำ
พอผันเปลี่ยนเวียนหันเข้าสรรค์สร้าง
ต่างกระจ่างดีใจเหมือนได้น้ำ
พอหลงเสพกับได้แค่น้ำครำ
กระหน่ำซ้ำโชคชะตาโอ้นะเรา
ปวงชนเอ๋ยเคยเห็นทั้งเย็นค่ำ
ช่างชอกช้ำหัวอกเหมือนตกเขา
กระเสือกกระสนดิ้นรนสู้ทนเอา
เป็นความเศร้าว่ายแหวกแหกฉิมพลี
อิสรเสรีอยู่ที่ไหน
เหตุไฉนอิสรภาพมิคงที่
คนทั้งปวงมากหลายที่คงมี
สิ่งเหล่านี้เมื่อใดจะได้มา.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
3 มิถุนายน 2548 11:29 น.
แก้วประเสริฐ
ร้อยรักร้อยเล่ห์
ชีวิตนี้เปรียบได้คล้ายกองขยะ
ที่สุมสะสิ่งของต้องประสงค์
สู้ขนขวายหามาตามจำนง
ปรับปรุงลงจิตไว้สู่ในกาย
ทั้งร้อยเล่ห์พันโกงสารพัด
นำมาจัดลวงไว้สู่มุ่งหมาย
มิได้มากลั่นแกล้งแฝงทำลาย
สิ่งทั้งหลายมาสู่พวกพ้องตน
เอารูปร่างวาจาเป็นที่ตั้ง
กิริยาท่าทางให้คนสน
เสน่หาลวงเล่ห์ร้อยเล่ห์กล
ทำเป็นคนเมตตาน่าเคารพ
ในโลกนี้มากมายมีหลายอย่าง
ที่จัดสร้างเอาไว้ได้ประสบ
ทั้งรูปร่างหลงใหลเข้าพานพบ
ล้วนบรรจบรักลงตรงกลางใจ
คมศรรักปักลงตรงช่วงอก
มิวิตกกลับยินดีศรีสดใส
หากคำพูดขัดหูมิไฉไล
โกรธเป็นไฟรุมจิตคิดทำลาย
ดูประหนึ่งขัดสนเวียนวนเกล้า
เฝ้าปวดร้าวมุ่งมั่นบั่นสลาย
ร้อยเล่ห์รักหักทรวงลวงทำลาย
ยอมวอดวายไม่คำนึงถึงผลพวง
ล่วงละเมิดเกิดเป็นเช่นดักแด้
สร้างรอยแผลดุจไหมที่เฝ้าหวง
ห่อหุ้มกายหมายได้สิ่งทั้งปวง
ไม่ทันล่วงก็มลายวายชีวี
อันรักเล่ห์เล่ห์รักช่างเหหัน
มันผูกพันสรรค์สร้างสิ่งสดศรี
แต่เล่ห์ร้ายเล่ห์ลวงห่วงอัปรีย์
ดูเป็นที่สนุกสนานเฝ้าบันเทิง
นี่แหละหนอชะตาชีวิตที่เปรียบไว้
มันวุ่นวายเวียนวนจนคนเหลิง
เพียงลืมตาร้องอุแว้ก็ระเริง
ด้วยถูกเพลิงแห่งกรรมตามเข้ามา.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
หน้าส่วนตัว
957
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
