29 มิถุนายน 2551 11:20 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
ฉันรักเธอ
และจักเป็นเช่นนั้นเสมอ สมัครสมาน
ทุกบันดลบรรดาฤดีดาล
ฉันจรด จดจารผ่านจิตใจ
...๒...
เราจึงเผยเอ่ยปากฝากความคิด
ด้วยหนึ่งนิด ฤทธิ์คำขย้ำได้
บริบท ทุกบท ประจดใจ
บรรเลงใน ความรักสลักคำ
...๓...
ประจักษ์ใจว่าเธอคือความรัก
ถนอมนัก ศักดิ์มิตรประสิทธิร่ำ
มธุรส พจน์แผ้ว ผจงจำ
ฉันจะนำเธอไปในความดี
...๔...
เราพบกันวันนั้นฉันขื่นไข้
มีเธออยู่ชิดใกล้ไม่หายหนี
สอนให้ฉันรู้จัก (รส) บทกวี
และสอนปรารถนาดี ให้เข้าใจ
...๕...
เธออย่าจากฉันไป นะที่รัก
เรามิใช่รู้จัก เพื่อหักไม่
หักรู้สึกระทึกระทุกข์ที่รุกนัยน์
มิเป็นไรมิใช่หักสมัครลา
...๖...
ฉันรักเธอ
อย่าให้รักฉันเก้อชะเง้อหา
เหลือแต่ความเปลี่ยวคว้างร้างเอกา
ทรมาน ทรมาน์ คงว้าวน
...๗...
เถอะระบายไมตรีด้วยฟากฟ้า
มาแบ่งปันเหว่ว้าด้วยเม็ดฝน
ประจงจารึกไว้ในกมล
เป็นมิ่งชนม์ ชื่นระลึกรู้สึกดี
...๘...
ฉันพบเธอวันนั้นเธองามนัก
มีรอยยิ้มพริ้มพักตร์ด้วยวรรคนี้
วรรคว่า รักคือความปรารถนาดี
เราพบกันที่นี่ มีความรัก
...๙...
สำหรับฉัน
เป็นเช่นนั้น เสมอ สมานสมัคร
ใช่แค่ความรู้สึกที่ทึกทัก
ฉันรัก เธอนะบทกวี
...บทส่งใจ
สวัสดีครับที่รัก
คุณจำได้รึไม่ ว่านานเพียงไหนแล้วที่เราคบกัน
วันที่ผมพบคุณครั้งแรก
ผมยังจำความรู้สึกทั้งประหลาดนัยน์และฉงนรู้สึกได้ดี
เป็นความรู้สึกดี ที่มิเคยคิดวาดปรารถนาหวัง ว่าจะได้พบได้ประสพเจอ
เรามิเคยรู้จักมักคุ้นกันมาก่อน
แต่คุณก็แสดงเสมือนผมเป็นมิตรแท้มานานแสนนานนักแล้ว
ระหว่างมิตรไมตรีแห่งเรา
ทุกความเอื้ออาทรที่คุณมี ผมรู้สึกและตระหนักแน่นอยู่ภายใต้ภายใน ความยินดีที่หลั่งล้นเสมอมา
ผมนึกขอบคุณบางใคร ที่มอบคุณไว้ เป็นไออุ่นละมุนละไมหัวใจสำหรับคนรุ่นผมเช่นปัจจุบันนี้
ผมสัญญานะคนดี สัญญากับคนที่รักคุณ แหละมอบคุณไว้แด่ผมด้วยความรัก
ว่าผมจักดูแล รัก และส่งมอบคุณแด่ใครที่ผมรัก ด้วยความรักดุจกัน
ผมรักคุณนะ มิตรแท้ของผม
บทกวีที่แสนรัก
พระอาทิตย์ที่ ๒๙ มิถุนาย์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
23 มิถุนายน 2551 13:45 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
ดอกรัก
เรารู้จักกันที่ไหน
พบกัน ฤดูใด
ใครนำเรามาพบกัน
ดอกรัก
ประแจงประจักษ์หทัยฉัน
พบพร้อมความผูกพัน
เช่นนั้น นิรันดร์ไป
...
ดอกรัก
มาทัก มาถามไถ่
มาหวง มาห่วงไย
เท่าไร ก็ไยดี
...
ดอกรัก
เต็มตระหนัก ฤดีนี่
เท่าปรารถนามี
เกินพลี ฤดีเป็น
๒...
ดอกรัก
เอาความรักมาร้อยเล่น?
เป็นมาลัย ของ ความชาเย็น
เห็น ความรักเป็นอะไร
...
ดอกรัก
ผลิดอก ออกรักอยู่ที่ไหน
ฤๅ ผลิแย้ม อยู่แต้ม แกมใจ
หรือว่า ผลิในระลึกรู้
...
ดอกรัก
แค่ทึกทัก ไปว่า มาหาสู่?
ผูกพันกันหรือไรไม่อาจรู้
มีอยู่ อย่างนั้น หลายวันแล้ว
...
แด่ดอกรัก
พระจันทร์ที่ ๒๓ มิถุนาย์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
18 มิถุนายน 2551 09:54 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
ฝืนใจ ฝืนข่ม อารมณ์เศร้า
เธอจะเคยเหงา เหมือนเราไหม
มีใคร เหมือนไม่เคยมีใคร
มีใจ เหมือนไม่มีใจกัน
๒...
ฝืนใจฝืนข่ม อารมณ์โศก
หยากยุดหยุดโลก ที่โศกนั้น
เหลือไว้เพียงคืนวัน อันอัศจรรย์
พบแต่ในความฝัน อันพริ้งเพรา
๓...
ฝืนใจฝืนข่ม อารมณ์ทุกข์
ใครไหน จะปลอบปลุก ที่รุกด้าว
เข้าถึง บึ้งนัยน์ หทัยร้าว
มีแต่เรา แต่เรา เขาไม่มา
๔...
ฝืนใจฝืนข่ม อารมณ์ท้อ
เธอเป็นบ้างไหมหนอ ท้อนักหนา
บนเรือนความปรารถนาอันทรมา
กับสะเก็ดดอกน้ำตา คราท้อทน
๕...
ฝืนใจฝืนข่ม อารมณ์เอ๋ย
มิคิดวาดคาดเลยจะเคยหม่น
บางใคร อาจลืมใครบางคน
บนความปวดช้ำ ทำร้ายใคร
บทส่งใจ...
ฝืนใจฝืนข่ม อารมณ์รัก
กัดกลืนขืนหัก รักแค่ไหน
จำใจจำจร ก่อนลาไกล
ทำได้ แค่ขืนฝืนอารมณ์
พระพุธที่ ๑๗ มิถุนาย์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท...
16 มิถุนายน 2551 09:13 น.
แทนคุณแทนไท
ฉันคิดถึงความรัก
...๑...
หลับตาก็เห็นแต่หน้าเธอ
บ่อยที่ ละเมอ และเพ้อหา
ความรัก มาสุกใสในดวงตา
แต่ปรารถนาทุกข์ทับอยู่ข้างใน
...๒...
ในความคิดถึง ซึ่งย้ำเยือน
มาเอ่ยมาเอื้อน มาเคลื่อนไหว
ซ่านซึ้งซ่านทรวง ทั้งดวงนัย
ยามหลบ หลับใหลในนิทรา
...๓...
หลับใหล หนีโลกที่โศกซ่าน
วันวาร งดงามไม่เหว่ว้า
ประตูใจได้เปิดประตูตา
ณ อาณาจักรรักเคยพักพิง
...๔...
ที่นั่น ถึงมีแต่ความรัก
แหละได้ลืมตระหนักถึงบางสิ่ง
ไกลออกไปจากโลก ของความจริง
แล้วหยุดนิ่งแค่ในจินตนา
...๕...
แต่ความรักของฉันมีแต่เธอ
ในฝันถึงจึงพึงเผลอเสมอว่า
ตื่นมาอาจได้ ดั่งไขว่คว้า
แม้ว่า พบแต่ความว้าวน
...๖...
ความรัก ล่องลอยอยู่ในใจ
ภายใต้ ภายใน อันมิดหม่น
ฤๅ เพียงบุพเพมาเล่ห์กล
ให้เราทุกข์เราทนอยู่ทั่วกัน
...๗...
ในดวงใจจึงยังมีดวงตา
แม้ว่า เวลาจะผกผัน
ความรักจึงเป็นอยู่เช่นนั้น
เหน็บหนาว แต่ "นิรันดร์" อยู่ในใจ
...๘...
ปรารถนาพามาแต่หน้าเธอ
คนเดียวเสมอที่ชิดใกล้
ในความ รัก นั้น ยังมั่นใจ
จะเก็บเธอเอาไว้ในความจำ
...๙...
ประตูใจเปิดใต้ประตูตา
ย้อน วัย เวลา อันดื่มด่ำ
ยินยอมพร้อมเก็บไว้เจ็บจำ
ชุ่มฉ่ำ ความช้ำก็เพราะรัก
...๑๐...
หลับตา ก็ยังเห็นหน้าเธอ
ใช่คนเดิมเสมอ ที่รู้จัก
เมื่อใดฉันอยากมีความรัก
ฉันจัก หลับตาคิดถึงเธอ
...บทส่งใจ...
คนดีของฉัน
อาจเป็นเพราะ เธอเป็นรูปสภาพที่ทำให้ฉันได้พบ "รัก"
ยามใดที่ฉันคิดถึงความรัก
เธอจึ่งได้ว้าวนอยู่ในจินตภาพฉันเสมอ
ในหลับใหลนั้น ความรักแห่งฉันยังงดงาม ดีงาม และสวยงาม อยู่เช่นนั้น
และนิรันดร์มา
ความรักของฉัน
ขอบคุณที่มีเธอ ขอบคุณที่มีรัก
พระจันทร์ที่ ๑๖ มิถุนาย์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
13 มิถุนายน 2551 14:42 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
สายฝน หล่นพรู ฤดูร้อน
กลิ่นแดดอุ่นกรุ่นอ่อนสุนทรสมัย
ระเหยค้างหว่างดึกของพฤกษ์ไพร
ธารน้ำใสหลากลง ธรณิน
...๒...
แตะดอกน้ำฝน บนใบหญ้า
เลือนล้าง ฝุ่นฟ้า คราแห้งสินธุ์
เมล็ดป่าแตกเปาะ ยิ้มเยาะดิน
เก็บกวิน เอาไว้ในรอยคำ
...๓...
จรดใจให้ทั่วหัวใจฟ้า
ปลุกป่า ปรารถนามาริดร่ำ
ธุลีแห่งไพรพงผจงคำ
ธรรมชาติชุ่มฉ่ำฤดูกาล
...๓...
ฤดูกาลมากำหนดผจดใจ
ให้ชื่นในหทัยโลกเมื่อโศกผ่าน
ละอองแห่งความดีก็พลีจาร
เมล็ดมานเบ่งบานฤดูใจ
...๔...
เกิดสายรุ้งคุ้งโค้งที่โพ้นฟ้า
เหลื่อมสลับสีทาให้ฟ้าใส
วิหคเหินเดินทางมานานไกล
หยุดพักบนกอไม้ที่ปลายธาร
...๕...
สายฝนหล่นพรู ฤดูร้อน
คืนนี้ คงนอน หลับฝันหวาน
หนาวฟ้าคงไม่ท้อทรมาน
เมื่อดินได้จูบจารกับฝนพรำ
...๖...
เก็บเธอเอาไว้ใน ธุลีดิน
มาเจือจินต์เจือใจที่ไหวส่ำ
หยาดน้ำใจจากคนเคยคุ้นคำ
สมบูรณ์สำคัญละมุน อุ่นไอดิน
...๗...
เช้าแล้ว สายแล้ว แก้วใจป่า
ทั่วเขาเขินเนินฟ้าพนาถิ่น
ฤดูกาล ฤดูใด ให้ย้อมยิล
หนาวฟ้า แต่อุ่นดิน ฤดูใจ
...บทส่งใจ...
คงเป็นธรรมดาและสามัญ
ที่เปล่าค่าจะหาเหตุว่าทำไมบางคราวและบางที
กระแสใจจึ่งได้รู้สึกพิเศษกับบางสถานการณ์นัก
ค่ำนี้ฝนตก
กลิ่นดินยังชื่นหอมเช่นที่เคยเป็น
แหละความคิดถึงที่คุ้นเคย ก็ย้อนกลับมาสวัสดีอีกหน
ผมรักความรู้สึกเช่นนี้จัง
ความรู้สึกที่แม้ไม่มีใคร แต่รู้สึกเหมือนมีคุณให้อุ่นใจ
ถึงหนาวฟ้า แต่ก็อุ่นดิน
ขอบคุณ ฤดูใจที่แสนรัก
พระศุกร์ที่ ๑๓ มิถุนาย์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1655
