แต่ละวันผ่านไปเร็วเร็วเหลือเกิน ขณะนี้ ๒๓ นาฬิกาแปดนาที ถึง...กันต์ธรที่รัก ท่านอาจนึกสงสัยว่า ทำไมดึกดื่นจะค่อนคืนป่านนี้แล้ว ทำไมเรายังไม่สิ้นฤทธิ์ และอาจนึกเอะใจว่า รึว่าเราขัดขืนคำสั่งของจิตรเวชซะแล้ว เปล่าเลยที่รัก วันนี้เราซัด- กระเดือก - และกัดกลืนความหวังนั้นเข้าไปหลายขนาดและหลายขนานแล้ว แต่.... กันต์ธรเอ๋ย วันเวลาช่างผ่านไปไวเหลือเกิน วันนี้ทั้งวันเราสาละวนอยู่กับการหาของกิน เพราะท้องร้องหาอาหารทั้งวัน เราได้แต่กินแล้วกินอีก แต่ไม่รู้ทำไม เราไม่รู้อิ่มสักที เราคงเคยชินกับไม่รู้อิ่มในบทกวี วันนี้เลยนึกไม่สบายตัวสบายท้องที่ไม่รู้อิ่มกับอาหารการกิน กินอาหาร 6 รอบในหนึ่งวัน ไม่รู้อิ่ม เคยเป็นเหมือนเราไหมกันต์ธร เราว่าท่านคงไม่เคยเป็นเป็นแน่แท้ นานแล้วซินะ ที่ท้องพวกเราหิว แต่ไม่ใช่เพราะสามาเหตุกินไม่รู้อิ่ม แต่เพราะไม่มีอะไรให้ประทังท้องต่างหากใช่ไหมที่รัก เราคิดถึงปลาเค็มตัวเดียว ที่เราเคยทอดแบ่งกันกินคลุกกับข้าวขาว และเอร็ดอร่อยเพราะความหิว และเป็นเมนูประจำของเราและท่านแรมเดือน เป็นความทรงจำดีดีจริงๆที่รัก "มิตรภาพไม่ได้วัดกันที่อาหารวิไลล้ำหรือทรัพย์นอกกาย แต่เราสัมผัสและแบ่งปันกันโดยความสันโดษและเรียบง่ายเท่านั้น (แต่ท่านเคยบ่นว่า นี่คือความสันดานเสียที่มิรู้จักอดออมให้ชีวิตอยู่ได้พอดีเดือนวัน) ยี่สิบสามนาฬิกายี่สิบนาที กันต์ธรที่รัก เราคุ้ยตู้เย็นเอาอะไรต่อมิอะไรมากินไปเมื่อสักยี่สิบนาทีที่ล่วง แต่ตอนนี้ ตะไลลาน "เราหิวอีกแล้ว" กำต์ธร ถ้ามีปลาเค็มสักตัว เราคงเอามาทอดคลุกกินกับข้าวแล้วหละ รำคาญความหิวชะมัด ท่านอาจนึกส่งสัยว่า นอนก็ไม่นอน แล้วไยมาบ่นบ้าเรื่องความหิวให้ท่านฟังอยู่ได้ แต่เรานึกคิดแล้วว่าท่านอาจเป็นคนแรกๆที่เรานึกถึง ว่าจะรับฟังถ้อยคำบ้าบอและมิมีสาระของเราได้อย่างไม่นึกผิดหวังในจินตนภาพที่ใครๆพากันวาดให้เราเป็น กันต์ธร ถ้าเราไม่มีภาระกิจในวันพรุ่ง ยี่สิบสามนาฬิกายี่สิบสี่นาทีเช่นนนี้ เราคงหาวิธีไปพบท่าน แต่ด้วยหน้าที่ในวันพรุ่งเราจะทำอย่างนั้นไป พรุ่งนี้คงได้เสียหายกัน ขณะที่เขียน เป็นวันที่ ยี่สิบสามพฤษภาค์ ใกล้เที่ยงคืนเข้าไปอีกยี่สิบหกนาที เขียนถึงท่านไปท้องก็ร้องโครมคราม จนเรานึกไม่ออกว่าจะหาอะไรมาประทังความไม่รู้อิ่มของร่างกายธรรรมชาตินี้ได้ วันก่อน ตอนเราพบท่านที่สถานานีรถไฟ ก่อนลากล่าวคำลาจากกันเมื่อท่านไปเมืองเหนือ วันนนั้นท่านเชื้อเชิญให้เรากินโน้นนั่น ซึ่งเราได้แต่ปฎิเสธไปเพราะมิรู้สึกอยากลิ้มชิมอะไรทั้งสิ้น และบอกท่านว่าอย่ากังวลในสิ่งที่เราเป็น นี่เป็นเพียงมาตราการลดพุงของคนที่ไม่รู้ว่าเมื่อพุงลดลงแล้วจะได้ความสวยงามจากรอบเอวที่ดีขึ้นเพียงไหนเหรอไม่ คิดถึงท่านจัง รถไฟคงนำท่านไปถึงสถานที่หมายปลายทางแล้ว แต่สถานีชีวิตในคืนนนี้ของเรายังไม่สามารถพาเราหลับลึกลงไปราตรีอันมิดมืดได้ หรือว่าต้องให้กระเดือกโอสถจิตรเวชเข้าไปอีกกี่ขนาน "ไม่ไหวหละที่รัก เรามิได้หิวโอสถอะไรนั่น" ถ้าได้นั่งคุยกับท่าน แม้มีเครื่องเคียงเพียงน้ำร้อน กับกาแฟดำของท่าน เราคงลืมความไม่รู้อิ่มท้องนี้ไปได้ และคงได้ความรู้สึกอิ่มใจเข้ามาแทนได้บ้าง ยี่สิบสามนาฬิกาสามสิบห้านาที เรานั่งฟังเพลง "บินหลา" ได้ความรู้สึกต่างไปจากทุกครั้ง บทเพลงให้กำลังใจแต่ใจเราหดหู้พิลึก แต่อย่างไรก็ตามท่านอย่าได้นึกไปไกลนะว่าเราจะคิดพิฆาตตัวเองให้แดดิ้นเพียงเพราะความรู้สึกเช่นนี้ เราไม่ทำแน่นอนกันต์ธรที่รัก ท่านก็รู้ว่าคนเยี่ยงเรามิเคยคิดทำสิ่งที่เป็นการอกตัญญูต่อการได้มีวาสนาได้เกิดมาเป็นแน่แท้
โครงการส่งต่อความรักและความหวัง ครั้งที่ ๑ สู่"กองทุนในสวนขวัญ จิรวรรณ แก้วพรหม""เธอ..ไม่ได้หายไปไหน" จากวันนั้นถึงวันนี้..ที่ห่วงหา รับรู้ว่าเธอมิได้หายไปไหน ยังวนเวียนเพียรหมายสื่อสายใย ด้วยหัวใจที่ยึดถือสื่อถึงกัน จากวันนั้นถึงวันนี้..หลายปีผ่าน เธอทิ้งร่างร้างวิญญาณผ่านสวรรค์ จากด้วยรักลาด้วยจิตคิดผูกพัน โอ้อาลัยครั้งนั้นเหลือบรรเทา ถึงต่างภพต่างโลกวิโยคยิ่ง แต่ความจริงเหมือนยังยืนอยู่ที่เก่า ยังแข็งเข้มเต็มตามความเป็นเรา ยังทบเท่าทุกความในคำนึง ทุกส่วนเสี้ยวชีวิตเคยคิดร่วม ยังหลอมรวมงดงามให้ถามถึง สรรพสิ่งในเจตนายังตราตรึง อยู่เป็นหนึ่งทุกเส้นทางมิห่างไกล จากวันนั้นถึงวันนี้..ที่ห่วงหา รับรู้ว่าเธอมิได้หายไปไหน ยังวนเวียนเพียรหมายสื่อสายใย ยังส่งใจร่วมโศกสุขทุกอณู แม้มิเคยปรากฏกายให้มองเห็น ในเยียบเย็นตระหนักว่าเธอมาสู่ ทุกประสาทสัมผัสถนัดรู้ ด้วยเธออยู่กลางใจฉัน..มั่นคงแล้ว ! รัตนธาดา แก้วพรหม สำนักกวีน้อยเมืองนคร ๙ กันยายน ๒๕๕๒
น้ำท่วมรอบนี้หนังสือในห้องหนังสือ ซึ่งเป็นหนึ่งในการเรียนรู้เสียหายไปพอสมควร นั่นเป็นสิ่งแรกที่ข้าพเจ้ารับทราบ และอีกประการสำนักพิมพ์ของเขาเองพิมพ์หนังสือวรรณกรรมและบทกวีขึ้นมาจำนวนหนึ่งชุดรวมทั้งสิ้นสองพันเล่ม ซึ่งยังมิได้นำไปเป็นเครื่องบรรณาการยังห้างร้านเพื่อแลกกลับมาพร้อมจำนวนเงินที่จะได้เพียงน้อยนิดจากราคาที่แสดงไว้ ซึ่งนี่ล่ะช่างขัดต่อวิสัยของเขาโดยสิ้นเชิง ผมถามเขาว่า "ขายได้บ้างหรือยัง" แต่ชายชราสูงวัยเป็นผู้ตอบ "ยังไม่ได้ขาย ทั้งที่พิมพ์มานานนักแล้ว" พระอาทิตย์ลาขอบฟ้าแล้ว น้องสาวผู้ทำหน้าที่นำพาข้าพเจ้าแวะส่งมอบความรักและความหวังส่งสัญญาณให้ข้าพเจ้ารู้แล้วว่าคงต้องกล่าวคำลากันสักที เนื่องด้วยเรามีภาระที่สุราษฎร์ธานีในเวลาค่ำๆ วันนั้นข้าพเจ้าจากลาเพื่อนผู้ซึ่งข้าพเจ้าโหยหาจักพบเขาอยู่เสมอ ร่ำลาทั้งๆที่ยังไม่อิ่มความรู้สึกและมีบางอย่างที่ติดค้างอยู่ในใจ ........อาจหมายรวมถึงน้องสาวคนงามของเขาด้วย ข้าพเจ้าแค่คิดขำๆ.......... หลังจากลาจากกันยังไม่พ้นรอบสี่สิบแปดชั่วโมง ในจริตก็นึกและอยากพบเจอหน้าเขาผู้จากมาอีกครั้ง "ข้าพเจ้าประสงค์สิ่งใด" นั่นคือรู้สึกนึกคิดที่คงพยายามถามในตอนนั้น อาการป่วยไข้ยังไม่ใคร่ดีขึ้นเท่าใดนักแต่หัวใจข้าพเจ้าดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ข้าพเจ้าพยายามแย้มยิ้มและเริงร่า เพื่อคลายความเป็นห่วงของผู้ให้กำเนิดเพื่อจะเรียนให้ท่านทราบว่า ข้าพเจ้าจะกลับไปเยือนสวนขวัญอีกวัน มิมีข้อความใดขัดขวางปรารถนาแห่งข้าพเจ้า ด้วยท่านคงรู้ได้จากแววตาที่ยังไม่อิ่มสุขในวันที่จากลาเพื่อน และเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่ข้าพเจ้าขับรถด้วยตนเองโดยมั่นใจว่าจะไม่เผลอไปจีบนางฟ้าในขณะขับรถเป็นแน่แท้ ถึงกระนั้นแม้มีแรงกระตุ้นเพียงไหน กว่าจะทำให้ร่างกายตื่นตัวพอที่จะออกจากบ้านได้เวลาก็ปาเข้าไปบ่ายคล้อยย่ำเย็นแล้วกับระยะทางหกสิบกิโลเมตร ....... ในรู้สึกนิกคิดเวลาเพียงสิบห้านาทีสวนขวัญคงถึงดังหวัง........ และเมื่อไปถึงอีกครั้งข้าพเจ้าพบน้องสาวคนงามของเพื่อนอยู่บนเรือนสอบได้ความว่า พี่ชายไปตัดผมในตลาดสักพักคงกลับมา แทนที่จะเป็นการโชคร้ายที่ยังไม่ได้พบ แต่นับเป็นความโชคดีในระหว่างรอได้เสพย์ธรรมชาติวรรณกรรมที่ทราบในภายหลังว่าเป็นสวนขวัญสวนหลากพรรณไม้ ในพื้นที่กว่าสิบไร่ แต่อาจด้วยเนื่องพรรณไม้ที่พบเห็นในสวนขวัญก็มิได้มีความแตกต่างกับพรรณไม้ที่ข้าพเจ้าคุ้นชิน อาจเนื่องด้วยเราเป็นคนพื้นถิ่นเดียวกัน ระหว่างรอข้าพเจ้าจึงจมปลักอยู่ในศาลาการเรียนรู้ที่มีหนังสือ วารสาร วรรณกรรม บทกวี และสิ่งควรค่าแก่การรับรู้เพื่อเก็บไว้ในรอยหยักของสมอง ทั้งที่ตั้งใจเรียนยังไร้ผล เกรดคงหล่นเพราะมัวคิดคณิตศาสตร์ คนจะดีจะเลวดังมุ่งมาด ใช่เป็นปราชญ์วิชานี้วิชาเดียว เป็นหนึ่งในบทกวีที่ข้าพเจ้าคุ้นชิน ซึ่งเพื่อนข้าพเจ้าประชดประชันไว้ได้อย่างน่าฟังในวัยเยาว์ ก่อนตามมาด้วยบทกวีพ่อสอนลูกซึ่งเขียนตอบความรู้สึกลูกชายไว้ได้อย่างน่าฟังเช่นกัน ทั้งนี้พ่อของเขาเขียนให้ลูกชาย โดยฉันทานุมัติของผู้เป็นแม่ซึ่งลงนามร่วมด้วยช่วยกันประมาณว่า เมื่อเรียนด้วยตั้งใจยังไร้ผล ต้องคิดค้นหาวิธีที่ข้องเกี่ยว ว่าเหตุใดจึงไร้ผลจนซีดเซียว จะยาเยียวได้ด้วยวิธีใด เกรดไม่หล่นถ้ามัวคิดคณิตศาสตร์ ส่วนที่ขาดอย่ายอมแพ้คิดแก้ไข ยิ่งไม่รู้ต้องยิ่งเรียนพากเพียรใจ ความยิ่งใหญ่อยู่ที่กล้าพยายาม คนจะดีเรืองรุ่งดั่งมุ่งมาด เมื่อไม่ขลาดไม่พ่ายแพ้แก่คำหยาม ต้องต่อสู้เอาชนะประกาศนาม อย่าเข็ดขามต้องแข็งเข้มให้เต็มตน ใช่แค่ปราชญ์วิชานี้วิชาเดียว ต้องข้องเกี่ยวทุกวิชาอย่าหมองหม่น วิชานี้ก็ต้องได้ให้ยินยล เพื่อเป็นผลที่เกิดเลิศทุกทาง พ่อเชื่อว่าลูกของพ่อก็ทำได้ ถ้าลูกนั้นตั้งใจไม่เหินห่าง ทั้งเลือดพ่อทั้งใจแม่ที่วาดวาง อยู่ในเรือนอยู่ในร่างของลูกแล้ว คนอื่นอื่นก็ใช่ว่าจะเก่งกาจ ลูกสามารถกว่าใครใครที่ในแถว คนเขาเห็นเขารู้อยู่ทุกแนว ต่างหวานแว่วชื่นชมนิยมกัน ฯลฯ จากพ่อและแม่ของลูก ๑๑ ธันวาคม ๒๕๓๗
พี่ผองน้องเพื่อนท่านใดปรารถนาจะส่งต่อความรักและความหวังไปด้วยกัน โปรดลงชื่อแจ้งความประสงค์ซื้อหนังสือหรือซื้อเจตนารมณ์ในราคา ๑๕๐ บาทต่อเล่ม ด้วยความเคารพในมิตรไมตรี ปล.โปรดสั่งจองและโอนเงินให้แล้วเสร็จภายในวันที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๔ และจะจัดสรรจำนวนเงินส่งต่อความหวังและความรักไปยังกองทุนในสวนขวัญ จิรวรรณ แก้วพรหม โดยมีรายชื่อผู้สนับสนุนกองทุนแนบ ทั้งนี้ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาหลักฐานการโอนเงินของท่าน สุดแล้วแต่ความกรุณา ปล. ๒ ในความปรารถส่วนตน หวังวาดจะกระจายวรรณกรรรมของอันทรงคุณค่า ซึ่งได้บันทึกบอกเล่าความรู้สึกไว้ตั้งแต่ปี ๒๕๑๗ สัก ๑,๐๐๐ เล่ม ภายใน ๒๐ พฤษภาคม นี่คือความหวังวาดจากเพื่อนถึงเพื่อน (ด้วยใจคารวะ)
เครดิตภาพ คุณ พิมพ์ใจ เชาว์นุกูล ชุมนุมกวีน้อย กิจกรรมสำคัญของโครงการประกอบด้วย ๑.กิจกรรมพัฒนาครู โดยการจัดการประชุมสัมมนา กิจกรรมค่ายครูกวีน้อย กิจกรรมเดินทางสัญจร กิจกรรมการพบปะเสวนากับนักคิดนักเขียน ฯลฯ เพื่อพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนบทร้อยกรองและพัฒนาทักษะกลวิธีในการสอนเขียนบท ร้อยกรอง แก่นักเรียน เป็นการจัดไฟเติมใจให้มั่นคงต่อเนื่องและสร้างปฏิสัมพันธ์ แห่งความร่วมงานประสานใจซึ่งกันและกัน ๒. กิจกรรมส่งเสริมพัฒนานักเรียน โดยจัดกิจกรรมการเรียนการสอน กิจกรรมค่ายกวีน้อย กิจกรรมชมรมกวีน้อย ฯลฯ เพื่อพัฒนาทักษะความสามารถในการเขียนบทร้อยกรอง แก่นักเรียน อย่างต่อเนื่องโดยตลอดปี ๓. กิจกรรมส่งเสริมความเป็นเลิศ โดยจัดกิจกรรมการแข่งขันบทร้อยกรองทั้งภายใน จังหวัดที่เชื่อมโยงประสานงานการจัดกับทุกหน่วยงานทุกองค์กร และการพานักเรียน กวีน้อยเดินทางไปแข่งขัน ในระดับชาติ ฯลฯ เพื่อส่งเสริมความเป็นเลิศให้เป็นที่ปรากฏต่อสาธารณะ ๔. กิจกรรมการส่งเสริม เผยแพร่ โดยการจัดพิมพ์ผลงานบทร้อยกรองของครูและนักเรียนกวีน้อยเผยแพร่ จัดแสดงนิทรรศการผลงานในวาระโอกาส ต่างๆ การจัดรายการเพื่อภาษาและวรรณศิลป์ทางสถานีวิทยุ การเขียนบทความเผยแพร่ทางวารสาร และหนังสือพิมพ์ ฯลฯ เพื่อเป็นการ ประชาสัมพันธ์ เผยแพร่ สร้างกระแสคุณค่าและความสำคัญแก่สังคมทั่วไป ๕. กิจกรรมประสานสัมพันธ์ โดยการร่วมมือกับสถาบัน หน่วยงานและองค์กรต่างๆ จัดกิจกรรม ส่งเสริมการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ทางด้านบทร้อยกรอง ภาษาไทยและศิลปวัฒนธรรม เพื่อสร้างเครือข่ายและพลังแห่งความร่วมมือซึ่งกันและกัน
ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ให้เกียรติเยี่ยมในสวนขวัญ จิรวรรณ แก้วพรหม นับเป็นความโชคดีของกวีน้อยอย่างยิ่ง ด้วยความดีใจเป็นที่สุด กวีน้อยเมืองนคร
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
Lovings
แทนคุณแทนไท เลิฟ 6 คน
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
Lovings
แทนคุณแทนไท เลิฟ 1 คน
หน้าส่วนตัว
2600
