จดหมายใจ

แทนคุณแทนไท

พระจันทร์ที่ ๒๘ มิถุนาย์ ๔๗

เรียงร้อยที่กระทรงการค้า ประเทศไทย

ถึงคุณอันเป็นที่รัก.

ราตรีกาลนี้ที่ผมกำลังนิ่งนึกถึงคุณ คุณกำลังคำนึงนึกถึงใครอยู่น่ะคนดี *-*
จดหมายฉบับนี้อาจเป็นจดหมายฉบับแรกที่ผมส่งมาถึงคุณนับแต่วันที่เรากล่าวลากันอย่างเป็นทางการ 
ที่รักของผม (ขออภัยน่ะครับที่ผมอาจเอื้อมที่จะใช้คำนี้แด่คุณ เพราะจนเวลาล่วงมา ณ.บัดนี้ คุณยังเป็นหญิงอันเป็นที่รักของผมเสมอเสมอ แม้ถึงว่าสำหรับคุณ ผมเป็นเพียงเสี้ยวอดีตที่ผ่านพ้นไปหลายเพลาแล้วก็ตามที) 
ที่รักของผมวันนี้ในวันเวลาที่ความสำพันธ์เราได้สงบเงียบลงสิ้นแล้วเช่นนี้ 
ผมจึงได้กล้าที่จะส่งปรารถนาในหัวใจมาวางลงตรงหน้าคุณอีกสักครั้งหนึ่ง 
...
วันคืนที่ล่วงมาจนวันนี้ คุณสบายดีหรือไรที่รัก 
...
คุณอาจแปลกความรู้สึกที่ได้เห็นวลีแบบนี้จารึกผ่านถ้อยอักษรจากผมถึงคุณเป็นครั้งแรก 
ไม่แปลกหรอกที่รัก ที่ผมจะถามคุณด้วยวลีที่มิเคยถามคุณเลยสักครั้งเช่นจดหมายฉบับเก่าก่อนที่เคยสื่อส่งถึงคุณในกาลอดีตนั้น 
คงเป็นเพราะวันนี้ ทุกความคำนึงนึกยามเมื่อผมรู้สึกถึงคุณ ภาพแห่งความเป็นไปแห่งคุณ ช่างเลือนลางยิ่งที่รัก 
ผมจึงจะกล่าวแค่ปรารถนา ให้ชีวิตคุณงดงามอย่างเช่นที่ผ่านมา ก็หาทำให้ผ่อนความรู้สึกห่วงใยลงได้ไม่
...
คุณคงสบายดีน่ะที่รัก 
คงมีชิวิตที่งดงามดั่งที่คุณวาดหวัง สมปรารถนาดั่งที่คุณเลือกเป็น
...