คืนชมจันทร์

แทนคุณแทนไท

เมื่ออาทิตย์ลับขอบฟ้า
หมู่ดาริการ่ำร่าย
เวิ้งฟ้าวิบพริบพราย
สองตายายชี้ชมดาว

ย้อนไป วันวัย ใจชื่นชุ่ม
คิดถึง วัยหนุ่ม และวัยสาว
ตักเคยหนุน ยังอุ่นผ่าว
เรื่องราว แรกรัก ยังจดจำ

ยายชี้ให้ดูหมู่ดาว
ทอแสงสุกสกาวยามค่ำ
นั่นดาวประจำเมืองขึ้นนำ
งามล้ำนะตา...นะตา

ทั้งสองตา ตามิมองเห็นสิ่งใด
มากไปกว่าหัวใจที่ตรงหน้า
รู้ไหม ยายเหมือนเส้นขอบฟ้า
เส้นที่ตา ไปถึงได้จริงจริง

โปรดจำไว้ซึ่งพจนาท
วิญญาที่วาดได้ทุกสิ่ง
อ่ะ...ตาจ๋าขอไหล่จะได้พิง
ราตรีนี้เราจะผิงดาวกัน...

ยาย ...ยาย...
โน่นอาทิตย์ก็แย้มขึ้นแต้มฟ้า
ตาให้ถ้อยสัญญา และคำมั่น
ตื่นเถิด เปิดตามาดูตะวัน
ค่ำนี้จะพาชมจันทร์ กันอีกคืน 

บทส่งใจ
"เมื่อพระอาทิตย์เข้านอน เราก็ควรพักผ่อนซะบ้าง นึกคิดจะมัวทำงานอยูทำไม"

เมื่อวันก่อน โดยแม่มด & แทนคุณ