ยายดา
บนเส้นทางชีวิตลิขิตเลือก
ดังเส้นเชือกทอดยาวไกลมองไม่เห็น
จะเป็นสุขหรือทุกข์โศกลำเข็ญ
ฉันก็เป็นคนเลือกเองเกรงอะไร
เลือกระหว่างความรักกับศักดิ์ศรี
และหน้าที่ซี่งเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่
เลือกหน้าที่เพื่อศักดิ์ศรีพลีหัวใจ
เพื่อมองตอบใคร ใคร ได้เต็มตา
บังคับกายทำได้ไม่ง่ายนัก
บังคับรัก บังคับใจย่งยากกว่า
ทำอย่างไรให้เชื่อฟังดั่งเจตนา
ยากนักหนาใจเจ้ากรรมทำอย่างไร
แม้จะฝืนทนเจ็บได้แน่นหนัก
แต่ให้หักใจลืมฝืนไม่ไหว
ลืมไม่ได้ รักไม่ได้ อายแก่ใจ
เจ็บเท่าไหร่ ใครจะรู้ สู้อดทน
หน้าที่ ความรัก และศักดิ์ศรี
สามสิ่งนี้ทำให้ใจหมองหม่น
แต่หากฉันยังอยู่เป็นผู้คน
จะขอทนรักษามันจนวัน