คนกุลา
กลอนบทแรก เป็นกลอนที่แต่งไว้นานมากแล้ว
จำบทต่อไปไม่ได้ เขียนเกี่ยวกับจินตนาการและ
ความมุ่งหวังที่เกี่ยวกับทำงานบนดอยสูง
ส่วนสองบทหลัง
เขียนใหม่ ครับ ซึ่งหลายเสี้ยวส่วนจาก
การตอบกลอนของเพื่อนบ้านกลอน
ที่ชื่อ "ม่านดอย"
ขออนุญาติไว้ ณ ที่นี่ ด้วยนะครับ คุณ ม่านดอย
.
ลุยดงหมอกขาวหนาวไหมเพื่อน
แชเชือนอยู่ทำใมเล่า
เบื้องหน้าความหวังยังพราว
ป่ามันเร้าเร่งให้เอ็งไป
.
ได้คืนสู่ดอยสูงเสียดเบียดห้วงหาว
ท่ามแสงดาวพราวพร่างกลางฟ้าใส
เหมือนอยู่ในแดนสรวงแห่งห้วงใจ
ยิ่งกว่าใครอยู่ใกล้ฟ้ากว่าทุกคน
.
ยินดี ซิ ยามได้กลับสู่บ้านเกิด
เพื่อไปเทอดทูนไ
1020
2
0
หน้าส่วนตัว
