กลอนแห่งกาล กาพย์กลอนร่อนเต็มฟ้า กล่อมดาราเวหาหาว แต้มแต่งแสงสกาว ระยับพราวระยิบตา เด่นเดือนเยือนส่องสู่ แมกไม้หมู่มวลพฤกษา ชโลมไล้ใบกิ่งกล้า น้ำค้างคาร่าระเริง ริ้วคลื่นบนผืนน้ำ เล่นระบำหลงระเหลิง มัจฉาท่าเทิดเทิง เล่นเปิดเปิงเริงไล่กัน มนุษย์.. นิ่งไฉน นอนหลับไหลใต้หลืบชั้น เพลียกายวุ่นวายกัน หลับยังฝันถึงงานเงิน เกิดแก่จวนแดดับ กิเลสทับระหกเหิน กะลาครอบกลับชอบเพลิน จมทุกข์เกินเพลินกลอนกานท์ กาพย์กลอนร่อนจากฟ้า โปรยอักษรามาขับขาน บรรเลงเพลงแห่งกาล กล่อมคนฝัน ..ลืมวันคืน
1850
1
0
หน้าส่วนตัว
