เจน_จัดให้
ทุกเวลานาทีมีเปลี่ยนแปร
รักเคยแท้ก็เลยแพ้เพราะห่างหาย
สิ่งต่างต่างคลางแคลงระแวงระไว
สิ้นสุดท้ายเหลือเพียงใจไร้เรื่องราว
.......................................
ช่างเหนื่อยนักรักนี้ที่คิดหวัง
ไร้แรงรั้งยั้งยุดจึงสุดเหงา
ใจยินยอมออมเจ็บเก็บเป็นเงา
หยุดเรื่อง"เรา"แม้จะเศร้าเคล้าน้ำตา
.......................................
สิ่งที่ผ่านกาลก่อนไม่ย้อนคืน
วันเคยชื่นจำต้องฝืนไม่ห่วงหา
ปล่อยหัวใจลอยเคลื่อนเหมือนเวลา
ยากจะทวนหวนมาเช่นวารี
.......................................
...เดินมาไกลแค่ไหน....ก็ยังเหมือนไกลเท่าเดิม...
แม้บอกตัวเองให้อดทนและมีหวัง...
มีหลักอันใดจะมั่
1060
7
0
หน้าส่วนตัว
