บุญอันใดดลให้เจอเมื่อสาย น้องหัวใจสลายอ้ายบ่โสด สวรรค์เสแสร้งแกล้งทำโทษ เป็นคนโฉดพบเขามีเจ้าของ... ลูกไร้เดียงสาภรรยาช่างน่ารัก จำต้องหักใจตนแม้หม่นหมอง ดูไร้ศีลธรรมหากคิดอยากครอง หยดน้ำตาไหลนองสองแก้มนาง... ในชาตินี้รู้แค่ชู้ทางใจ จำต้องหลบหลีกไปให้พ้นทาง หากคิดสานต่ออาจบาดหมาง ไม่อยากสร้างบาปเพื่อสาปตน... ขอหยุดเพียงเท่านี้เถอะที่รัก จงแน่นหนักในรักอย่าสับสน เมื่ออ้ายมีภรรยาเคียงคู่อยู่ทั้งคน อย่ากังวล...น้องขอห่างบนทางใจ...
2727
9
0
หน้าส่วนตัว
