ได้ชื่อว่า..เกรียง..
เรา คือ เด็กน้อยคนหนึ่ง ที่ทำหน้าที่เรียนหนังสือมาตั้งแต่ 14 ปีก่อน
เราไม่เคยซาบซึ้งกับผู้เป็น ครู มาก่อน....แต่วันเวลานี่เองที่ทำให้ตัวเราผิด
ไปมากจากเดิม .... เราเริ่มรู้และซึ้งค่ากับคำว่า ครู มากขึ้น
เราเชื่อเหลือเกินว่า ครู ไม่ใช่อาชีพ และ ครู ก็ไม่ใช่หน้าที่
แต่เราคิดเสมอว่า ครู คือ บุคคลที่เป็นผู้ให้ โดยมีจิตวิญญาณแห่ง
ความเสียสละอยู่เปี่ยมล้น
ใครจะไปรู้...ว่าเบื้องหลังแห่งความสำเร็จทางการศึกษา มีคนคอยอุปถัมภ์
ค้ำชูเรามาตลอด ... เราเอง ถ้ามีใครสักคนมาเรียกเราว่า ครู
เราจะไม่รังเกียจเขาเลย แต่จะดีใจด้วยซ้ำไป
หน้าส่วนตัว
652
1
0
