ทะเลสีครามน้ำสีฟ้า เรือหาปลาลอยเขวงขว้าง ผู้คนเล่นน้ำไม่เว้นวาง หลายคนสร้างปราสาทบนหาดทราย ดูฝรั่งมังคามาอาบเแดด แก้ผ้าแปลดแปดเปื้อนเผื้อนผาย ใครไม่ได้ไปต้องบ่นว่าเสียดาย สมใจชายหมายมองต้องเข้าใจ กลับมองทะเลยิ่งหว้าเหว่ ใจมันเพเมื่อทะเลซัดมาใกล้ ใจมันหงอยน้อยใจใน ไม่มีใครเคียงคู่อยู่ผู้เดียว ใกล้จะค่ำร่ำลาแล้วเจ้าเสม็ด เจ้ามาเด็ดใจข้าให้บิดเบี้ยว ไม่มีใครอยู่อย่างนี้ดีแล้วเชียว ทำให้เลี้ยวเข้าวังวนแห่งรักเอย.
6905
2
0
หน้าส่วนตัว
