พิมญดา
หัวใจฉันนอนจ่อมจมบ่มน้ำตา
ไร้เรี่ยวแรงจะเก่งกล้ามาสู้โลก
ฟ้าสีหม่นคนไร้หวังทางสีโศก
แสนอัพโชควาสนาน้ำตาริน
หัวใจน้อยช้ำเสียจนทนไม่ไหว
ผิดอันใด ฤา ใหญ่หลวงทรวงถวิล
ไร้เรี่ยวแรงแห่งรักจักโบยบิน
โลกโสภิณแต่ไร้หลักพำนักใจ
หัวใจหม่นฟ้าสีจางทางรักขาด
แผลโดนบาดเลือดสาดหยดกดอย่าไหล
เอาผืนฟ้าวันเวลาฆ่าเยื่อใย
ลบเลือนไปอย่าจดจำคำของคน
หัวใจหญิงคนหนึ่งบนโลกนี้
มันก็มีศักดิ์ศรีแม้หมองหม่น
เจ็บคือเจ็บปวดคือปวดก็จะทน
เกิดเป็นคนอย่ายอมแพ้แม้โรยรา
หัวใจนี้ผ่านความโศกโลกยลยิน
วอนฟ้าดินท่านเมตตาบ้างเถิดหนา
หญิงอาภัพอัพโชคตลอดมา
มีน้ำตา.ห่อหุ้มใจ..ในชีวี............
1119
6
0
หน้าส่วนตัว
