ไหมแก้วสีฟ้าคราม
ดวงดาวดับลับลาจากฟ้าฟาก
คนรักพรากพลัดพรายหายห่างเหิน
น้ำผึ้งหวานพาลไหม้ใจช้ำเกิน
ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ อย่าเพลินชม
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เวลาพบ
จงทวนทบหักห้ามยามขื่นขม
โน้มนำใจใกล้ศาสนาคราระทม
ไม่ติดหล่มกิเลสมารรุกรานใจ
รู้เท่าทันตัณหาพาใจต่ำ
เข้าเหยียบย่ำเปรียบเป็นเช่นน้ำไหล
มักล่องลิ่วไหลลงสู่ดงภัย
เป็นความนัยจิตตกจงปลดปลง
หมั่นสวดมนต์บ่นพร่ำทำสมาธิ
ละทิฐิสำนึกฝึกใหลหลง
มีศีลธรรมนำพาปัญญายง
แจ้งจำนงใฝ่ใจไตรสิกขา
จัดระเบียบใจให้แน่วดังแก้วใส
ขัดคราบไคลเกาะแน่นราวแผ่นผา
มโนธรรมนำใจใฝ่ศรัทธา
สุขยิ่งกว่าสิ่งใดใช่โลกีย์
1224
7
0
หน้าส่วนตัว
