ทะเลเขียวมรกตจรดขอบฟ้า ท้องธาราเปล่งประกายคล้ายสุขสม แต่หัวใจพ่ายยับกลับระทม ความทุกข์ตรมระบมกลางทะเลใจ ไม่เหลือแล้วแม้ภาพฝันวันอดีต เป็นแผลกรีดกลัดหนองต้องหมองไหม้ เสียงเกลียวคลื่นซัดซาดบาดหัวใจ น้ำตาไหลหลั่งรินสิ้นรักเรา ลมทะเลวูบไหวใจเหว่ว้า น้ำในตาร่วงหล่นปนความเศร้า เจ็บร้าวลึกเหมือนมีดกรีดแผลเรา ปวดเจ็บหนาวเศร้านักรักร้างลา มองทะเลกว้างใหญ่แผ่ไพศาล มองเนิ่นนานแน่วแน่แลค้นหา ให้ทะเลช่วยปลอบโยนเช็ดน้ำตา เรื่องร้ายมาปล่อยลงตรงทะเล