หน้าส่วนตัว
คนเหงาจักเล่าอ้าง อิงความ
แดงเรื่องโชยโปรยลาม ยิ่งแล้ว
ระบือสะเทือนกับคำถาม ยินถี่
รักอนาถ..คงคลาดแคล้ว ที่เคลิ้มอภัยคราฯ
บุบเพพาแค่เพี้ยง ฝากพลอย
รักเมื่อเหลือเพียงรอย กลิ่นร้าง
หมดสิทธิ์อย่าคิดสอย สิทธิ์อย่า
ใจล่องฝัน..มลายคว้าง ดั่งเคว้งมลายฝันฯ
สกาววันจำนั่นแก้ว วันสกาว
เธอย่างบนทางยาว อร่ามเยื้อง
ฝนสาดเปียกปอนสาว แรงสาด
เรายื่นหยด..ปลดเปลื้อง ร่มป้องเปียกปรอยฯ
เลยเอยพลอย..นั้นเพิ่ม เกินเพลิน
สนิทชิดหลายคราเชิญ ต่อเชื้อ
ชวนหาเที่ยวเดินเหิน ลามห่วง
แทบกระอั
1609
9
0
