เป็นคนไร้ประโยชน์จึงโดดเดี่ยว เดี่ยวจนใจเปล่าเปลี่ยวเที่ยวตามฝัน ฝันหยิบยื่นโดยคำผ่านรำพัน พันหมื่นสรรบนลานกานต์กวี กวีเอยรู้ไหมว่าใครเศร้า เศร้าคละเคล้าซุกซ่อนอักษรศรี ศรีความเผยความนัยไล่วลี วลีแทนวจีล้วนที่ตรม ตรมเพราะความอ่อนแอเคยแพ้พ่าย พ่ายเพราะคนลืมง่ายหลายทับถม ถมความช้ำทั้งปวงคำลวงลม ลมนิยมหนึ่งหอบหาปลอบใจ ใจแห่งจินตนาการใคร่พานพบ พบเพื่อลบบางฝันทำหวั่นไหว ไหวจบสิ้นตัดเยื่อมิเหลือใย ใยสัมพันธ์แบบใหม่ได้ทดแทน.. ..