พุด
ฟ้าใกล้ค่ำแล้ว
แสงสนธยา กำลังพรายพร่างจากรัศมีดวงสุริยา
ที่กำลังค่อยๆทิ้งตัวให้สายธาราโอบกอดอย่างอ้อยอิ่ง
พาให้นวลนภาระเรื่อด้วยแสงสีส้มอมชมพูพริ้งพราว
ราวภาพวาดของจิตรกรชื่อ*ธรรมชาติ*
ในความพิไลพิลาสแห่งความงามนั้น
จักเห็นร่าง ร่างหนึ่ง
นั่งเอนอิงในเก้าอี้ สี..น้ำทะเลสด
บนระเบียงตึกสูง ชั้นที่ยี่สิบ
ของที่พักหรู..เคียงทะเล...
ในท่านั่ง...
ที่ตกอยู่ในภวังค์ฝันอันแสนดื่มด่ำนั้น
พลัน...ราวกับมี..อีกใครอีกคน
ค่อยๆก้าวเข้ามานั่งชิดเคียงใกล้
แล้ว..
ใช้มืออบอุ่นแข็งแรง
ประคองไหล่บอบบางของเธอเอาไว้
อย่างทะนุถนอม แสนรักใคร่
แล้วค่อยไล้รอยจูบแผ่วเบาไปตามริมหูเรียวแก้ม
2236
8
0
หน้าส่วนตัว
