ไม่รู้จะรอเค้าได้นานแค่ไหน เพราะชีวิตจะยืนยาวเพียงใดยังไม่รู้ แต่ทุกวันที่เห็นที่เป็นอยู่ ยังไม่คิดจะเคียงคู่อยู่กับใคร ยังใช้เวลาว่างอยู่กับตัวเอง ความเหงาก็ไม่เคยหวั่นเกรง หากไร้คนใกล้ ถึงเสียน้ำตา...ก็ไม่คิดหาคนมาปลอบใจ และไม่รู้จะเป็นไปนานอีกเท่าไรเหมือนกัน ถึงแม้ใครคนนั้นจะไม่กลับมา และทำได้แค่ให้เวลาผ่านไปเท่านั้น ฉันก็เป็นคนเดิม ที่เหมือนเดิมอยู่ทุกวัน แค่อยากรอเท่านั้น...เท่านั้น...ก็พอ...