แทนคุณแทนไท
อย่าเกลียดกัน...
นับเนิ่นวันสัมพันธ์ห่างเกือบร้างแล้ว
เหลือเพียงวาบภาพฝันอันพริ้มแพรว
ติดตรงแนวรอยว้างระหว่างใจ
จดจำ...
ให้จารย้ำในอกอุ่นละมุนใส
สำหรับความรู้สึกแรกเคยแปลกใจ
แม้มิใช่รักสุดท้ายดั่งหมายมี
เพียรสอนว่า...
พบกันก็วาสนาเกินกว่าที่-
รู้สึกแยกแปลกหน้าบรรดาดี
มิได้มีรู้สึกใดเมื่อใกล้กัน
สอนใจ...
ให้ละเมียดละเมียนนัยหัวใจนั้น
เป็นบุพเพเห่ผ่านกาลและวัน
ย่อมแปรเปลี่ยนเวียนผันวันเวลา
อย่าเกลียดกัน...
นับเนิ่นวันสัมพันธ์ห่างอย่าร้างค่า
ให้ความรักสลักมั่นนิรันดร์ฟ้า
สำหรับรอบวันเวลาคราต่อไป
พระอังคารที่ ๒๙ สิงหาคม ๔๙ / แทนคุณแทนไท