ผู้เฒ่า
เก็บซ่อนรักเอาไว้บอกใครยาก
แสนลำบากรักเธอเสมอเหมือน
หิ่งห้อยรักลำพูมิรู้เลือน
แต่คอยเตือนรักขยับอย่าจับจอง
เก็บรักไว้ใจระรัวเพราะกลัวเก้อ
คนเพ้อเจ้อมีใจใฝ่สนอง
หากเอ่ยคำ รักลาน้ำตานอง
ไร้ทางครองต้องเงียบอมพะนำ
แต่หัวใจเจ้ากรรมมันร่ำร้อง
ยินทำนองนัยความแต่งามขำ
เพิ่มความรักมิละเป็นประจำ
ดั่งเติมช้ำเคียงกันทุกวันไป
เธอรักใครชอบใครมิไปขวาง
ต้องหลีกทางขัดขวางเธอมิได้
ทั้งชีวิตจิตใจ
ฉันมีแต่ให้
ให้เธอ..ครอง..
เป็นที่หนึ่งของเธอเพ้อไม่ไหว
ฉันเต็มใจรอรับลำดับสอง
เสริมบทรักเจ็บช้ำตัวสำรอง
ยังหมายปองจองตำแหน่งมิแข่งดี
จะขอเป็นเช่นทาสมิคลาดแคล้ว
รักเธอแล้วแม้เป็นศพมิหลบหน