พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6829.html
จากยอดดอย..
คนดี...
คืนนี้เดือนเสี้ยว ผมมายืนดายเดียวตรงที่คิดว่า
ใกล้แสนใกล้ดวงดาวที่กำลังพราวพร่างเต็มอ้อมฟ้าอย่างที่สุด
ผม...แลเห็นจันทร์ครึ่งดวงด้วยใจดวงนี้
ดวงที่แสนว่างเปล่า เหน็บหนาว
ดวงที่แสนร้าวรานกับความคิดถึงคุณอย่างที่สุด
ดวงใจของผม
คุณจำได้ไหม คนดี คืนที่ผมพาคุณขึ้นมาบนนี้
ยอดภูผาที่ถูกเคลียไคล้ด้วยสายหมอก
ราวกับว่ากำลังจะโอบกอดอย่างแสนรักใคร่สนิทเสน่หา
คุณเคยบอกว่า...ผมคือภูผาอย่างไรเล่า
ที่เฝ้าจงรักภักดีพลีหนักแน่นมั่นคง
สัตย์ซื่อถือตรงสัจจะ...ทั้งต่อหน้าและลับหลัง
จำได้ไหม...
จดหมายของผม
ที่ใช้ใจ