เพราะความผิดพลาดพลั้งครั้งอดีต ดั่งรอยมดกรดจให้เป็นแผล มันซ้ำซากมิอยากจำช้ำดวงแด จึงท้อแท้สิ้นหวังกำลังใจ ความจริงกับความฝันมันดูห่าง หมดหนทางสิเน่หาอย่าสงสัย รอยแผลนั้นเจ็บแสบแปลบทรวงใน คิดทีไรกลืนกล้ำช้ำเกินทน พักหัวใจแค่นี้คงดีกว่า ปรารถนาฝืนไปไม่เป็นผล ขอรักษาเยียวยาพากมล ที่หมองหม่นหวังไว้ได้บรรเทา ขอไปสู่ความฝันอย่างสันโดษ จะไม่โกรธใครทำช้ำเงียบเหงา แม้เหลือเพียงเหลือแต่เพียงแค่เงา เหลือความเศร้าที่มีแค่นี้พอ
958
0
0
หน้าส่วนตัว
