๔ วันเหนื่อย คืนหนาว ดวงไฟจ้า วิถีแห่งมรรคา อย่ากลืนใจวัยกล้า- อย่าร้างจำ แม่ร้อยเหงื่อร้าว เช้า- ค่ำ คำข้าวทุกคำ เคี้ยวย้ำคร่ำครวญอาวรณ์ ระเบียงนี้ดึกหนาวดาวอ่อน อ้างว้างร้างคอน สะท้อนห้วงเสียงนิทานพึมพำ ครกกระเดื่องตำข้าว เท้าเคยย่ำ แม่ฝัด ลูกตำ พี่ชาย,น้องชาย,น้องสาว จวบครกร้างเป็นกระถางปลูกแสงดาว พี่ชาย,น้องสาว ไปฝ่าลม คมหนาวของเมืองใด สุดสายดวงตา ตรงที่ฟ้าจรดพื้นโอนไหว เพลงใบข้าวแผ่วร้าวอยู่อย่างไร ทางย้อนกลับคงร้างไร้อยู่อย่างนั้น ตุลาคม ๒๕๔๗
1072
3
0
หน้าส่วนตัว
