ดาวกระพริบพร่างพรายที่ปลายฟ้า หยาดน้ำตาพร่างพรายในความฝัน หลับหรือตื่นสุดฝืนได้อย่างไรกัน มิอาจกั้นเสียงสั่งจากหัวใจ อยากหลับตาซบลงตรงแทบตัก อยากมอบรักจากใจนี้ที่มีให้ อยากจะบอกให้เธอรู้ความในใจ อยากเดินเคียงกันไปไม่ห่างเลย ในความจริงมิอาจเลี่ยงเป็นเพียงฝัน ความในใจที่มีนั้นไม่กล้าเอ่ย เราคงเป็นเพียงเพื่อนเหมือนเช่นเคย ไม่เกินเลยแม้ได้พบแค่สบตา
791
0
0
หน้าส่วนตัว
