เด็กเมืองยศ
พลาดหวังไม่สมใจแห่งตน
เศร้าสุดทนคนหรือจะทานได้
แต่พอสมรักก็เบิกบานหัวใจ
คนอะไรหัวใจช่างเปลี่ยนแปร
บังเกิดลาภ มั่งมีศรีสุข
แสนสนุกจับจ่ายไม่แยแส
คนตกทุกข์ได้ยากฉันไม่แคร์
ขอเพียงแต่สุขเกษมเปรมฤดี
คราโกรธเกลียดเคียดแค้นแสนดุร้าย
คราสมใจเรื่องตายเล็กทันที
คราชอบใจหัวใจก็ช่างดี
เลิศล้ำปราณีล้วนเกิดที่หัวใจ
เสื่อมยศหมดอำนาจวาสนา
ลูกน้องต่างห่างหน้าไม่มาใกล้
หมดยศหมดอำนาจลงเมื่อใด
เก็บเอาความช้ำไปให้ทรมาน
คำสรรเสริญเยินยอมาก่อปั้น
หัวใจมันฟูฟ่องหลงคำหวาน
พอติฉินนินทาพาเดือดดาล
จะชื่นบาน เคียดแค้น เป็นที่ใจ
โลกธรรมเป็นธร
หน้าส่วนตัว
1115
2
0
