++ตังเม++
...ปลอบใจให้ตัวเอง..ในวันเหงา
น้ำตาคลอเคล้า..ร่วงแล้วเบา-เบา..บนความเหว่ว้า
จากกันแล้วหรือคนไกล..ที่เธอเหลือไว้..คือจดหมายลา
วันนี้ที่ไหวล้า..จึงหยิบมันขึ้นมา..เพื่อระลึกถึงกัน
...ดอกไม้แห้ง..ในแจกันสีฟ้า
ย้ำเยือน..เหมือนเลือนลา..ในคราไหวหวั่น
ร่วงโรยแล้ว..คนไกล..ดอกไม้แห่งความผูกพัน
คล้ายชีวิตฉัน..ตอนนี้ที่เงียบงัน..ยาวนานเหลือเกิน
...สองเท้า..ก้าวไป..ไร้จุดหมาย
เอนซบบนผืนทราย..ในวันที่เธอไกล..เธอห่างเหิน
วันพรุ่งนี้..ยังมีสิ่งใด..ให้ฉันเผชิญ
ฉันกลัวเหลือเกิน..กับการก้าวเดิน..โดยไม่มีเธอ
-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-