รุ้งสวรรค์
จริงอยู่ฉันอาจไม่ได้อยู่ใกล้เธอ
จริงอยู่เธออาจไม่ได้อยู่ใกล้ฉัน
จริงอยู่ที่สองเรามีระยะทางมาขวางกั้น
แต่..ขอเพียงเรามีฝันที่ตรงกันก็เพียงเธอ
เธอฝันว่าเธออยากเป็นนักเขียน
ฉันฝันว่าฉันอยากเป็นคนคอยอ่าน
อ่านอยู่ตรงนี้ตราบนานเท่านาน
อ่านจนกว่าเธอจะหยุดเขียนลง
ฉันอาจจะเขียนกลอนได้ไม่ดีนัก
แต่เพราะมีใจรักก็คงจะพอไหว
และยิ่งฉันได้รับกำลังใจ
จากเธอไง ฉันถึงได้ รู้จักกับ บทกวี
สิ่งที่ฉันรักนั้นคืออิสระ
ไม่ยึดติดในถ้อยคำภาษา
ฉันอยากเขียน ฉันอยากเล่า
ฉันก็จะเขียนฉันก็จะเล่า
หลังเพียงเพื่อให้เธอมาอ่านแล้วเข้าใจ
ปล...สักวันฉันจะเก่งขึ้นเองละน่า