ปราณรวี
เขาพานพบประสบการณ์งานผ่าร่าง
บนเส้นทางรากฐานการศึกษา
เห็นของจริงยิ่งชัดฝึกหัดมา
ลงมีดกรีดกายาท่านอาจารย์
สละร่างสร้างโลกแห่งความรู้
เป็นดั่งครูผู้หลุดพ้นวัฏสงสาร
ไม่อาลัยในร่างวางเป็นทาน
ให้ลูกหลานนำไปใช้เล่าเรียน
ก่อนจับมีดกรีดลงตรงเนื้อหนัง
คารวะทุกครั้งไม่แปรเปลี่ยน
ด้วยเคารพนบไหว้ตั้งใจเพียร
ไม่ล้อเลียนทำเล่น..เป็นการงาน
เขาได้เห็นเส้นใยในเรือนร่าง
มองเห็นทางเชื่อม..ช่อง ร่อง ขนาน
ตั้งแต่หัวจรดเท้าแสนยาวนาน
เพื่อตรวจทานทฤษฎีที่เรียนมา
ทั้งกล้ามเนื้อ กระดูก เอ็น เส้นประสาท
ถูกตัดขาดแยกไว้หายกังขา
ลงมือจับของจริงทุกสิ่งพา
จำติดตาฝังลึกนึกไม่นาน
เขาเรียนรู