ครูพิม
จากความคิดจินตนามาสู่เขียน
เฝ้าพากเพียรเรียนถ้อยร้อยอักษร
หลากเรื่องราวผ่านเห็นเช่นละคร
แต่ละตอนซ่อนนัยให้คนชม
ปรารถนาเพียงฝึกสำนึกรู้
เพื่อเชิดชูภาษาพาสุขสม
เป็นเรื่องราวพราวพร้อยร้อยคำคม
ค่านิยมบ่มเพาะเสนาะจินต์
จะสุขโศกโลกหมองมิผ่องใส
จะร่ำไห้ใจล้าคราถวิล
จะหัวเราะเริงร่าน้ำตาริน
ก็ขอยินดนตรีคีตกานท์
หลากอารมณ์คมคำยังสำนึก
ให้รู้สึกตรึกตรองใช่มองผ่าน
จึงเรียงร้อยถ้อยคำเป็นตำนาน
ด้วยกลอนกานท์ขานขับสำหรับตน
เพียงเพราะใจมั่นรักในอักษร
จึงนิวรณ์สำนึกเฝ้าฝึกฝน
จารจดคำย้ำไว้ในกมล
บันดาลดลจนงานบันดาลมี
ด้วยศรัทธาแห่งใจจึงใฝ่เขียน
เป็นบทเรียนเห็นได้ในวิถี
ห
5706
37
0
หน้าส่วนตัว
