ธาตรี พฤกษา
เคยได้ยินลิ้นกับฟันขัดกันบ่อย
แม้นไม่ค่อยถูกกันบ้างบางวิถี
แต่ยามกินลิ้นกับฟันช่วยกันดี
ทำหน้าที่ลิ้มรสบดเคี้ยวลง
ฟันอาจจะกระทบกระแทกบ้าง
แต่ทุกอย่างมิได้หมายประสงค์
จะตั้งใจกระทำตามจำนง
ล้วนแต่คงพลั้งเผลอเมื่อเจอกัน
แต่คนเราประสบเมื่อพบหน้า
บ้างจะเข่นจะฆ่าให้อาสัญ
ต้องมุ่งร้ายราวีผลาญชีวัน
เพราะเหตุอันผิดใจจึงได้ทำ
ส่วนคนดีมีมากที่หลากหลาย
ทั้งหญิงชายยอยกไม่ตกต่ำ
กลายเป็นเหยื่อโฉดฉ้อพวกก่อกรรม
ที่ชักนำความชั่วใส่ตัวตน
เห็นเหตุการณ์บ้านเมืองอยู่เนืองนิตย์
ทำให้คิดตระหนักในมรรคผล
เมื่อพี่น้องชุมนุมตั้งกลุ่มชน
เหมือนยิ่งลนไฟเผาตัวเราเอง
อ้างประเทศ...ยุติธรรม