เกร็ดน้ำค้าง..กลางดึก..ดาระดาษ ตฤนชาติ ชูช่อ ล้อศิงขร ผกายพราว สะกาวแข่ง กัษษากร ดั่งเพชรรุ่ง รุ้งสะท้อน งามจับตา ศักดิ์สูงเด่น ดอกหญ้า ผกาต่ำ ถวิลคอย รอยฉ่ำ หยดน้ำฟ้า ประทานโรย อมฤต พิษมนตรา หยาดน้ำค้าง พร่างมา ให้หญ้าชม แสงอุทัย ไขสาง เงาลางเลือน ค่อยค่อยจาง ห่างเคลื่อน เลื่อนลาล่ม น้ำค้างลับ ละลาย หายกับลม ทิ้งหญ้าตรม จมฝืน ขืนแรงคอย ดุจคนท้อ รอน้ำทิพย์ หยิบชโลม หมอกมัวใจ รอโคม ประโลมร้อย แต่ใยเล่า เจ้าลับ ไร้ร่องรอย ให้พี่คอย คล้ายหญ้า ..รอฟ้าเยือน ..เครดิตภาพ..จากToeและนักเดินทาง
1614
13
0
หน้าส่วนตัว
