ทางเดินอันแสนยาวไกล เดินเมื่อไหร่จะถึงจุดหมาย ข้างทางที่ผ่าน..พบกับอะไรมากมาย แต่สิ่งที่หมาย..ยังอยู่ไกล..ไกลลิบตา ฉัน..ต้องเดินให้ถึง จุดหมายปลายทางข้างหน้า แม้หนทางที่ผ่าน..มันทำให้เสียน้ำตา แต่ยังพอมีคุณค่า..กับความทรงจำ เหนื่อยนัก..ก็หยุดพัก หายแล้ว..ก็เริ่มเดินใหม่ ชีวิต..คงต้องดำเนินต่อไป สร้างความหวัง..และกำลังใจให้ตัวเอง