อรุโณทัย
เด็กน้อยบริสุทธิ์
เปรียบประดุจผ้าสีขาว
อาจเปื้อนราคีคาว
ร้าวลงลึกเมื่อลงสี
เด็กน้อยผู้วัยเยาว์
หลงมัวเมาในวิถี
อาจม(อา-จม)ชมว่าดี
ด้วยอ่อนวัยแห่งเวลา
เด็กน้อยอาจหลงผิด
เพราะชีวิตที่ผ่านมา
สังคมบ่มชีวา
ให้หลงผิดนิจนิรันดร์
เด็กน้อยในวันนี้
เป็นเด็กที่มีค่านั้น
ขึ้นอยู่กับใครกัน
ปั้นเป็นคนที่สมบูรณ์
เด็กน้อยผู้อ่อนวัย
ต้องอภัยเมื่อเสื่อมสูญ
ความดีอาจเพิ่มพูน
เมื่อผู้ใหญ่ให้ความรัก
เด็กน้อยจักอบอุ่น
และขอบคุณเมื่อประจักษ์
ไออุ่นกับความรัก
ที่ได้รับจากแม่พ่อ
เด็กน้อยผู้วัยเยาว์
คงจะเอาตามคำขอ
ร้องเรียกจากแม่พ่อ
เป็นเด็กดีของสังคม
เด็กน้อยบริสุทธิ์
เพียงดอ
2331
8
0
หน้าส่วนตัว
