หน้าส่วนตัว
รอยระทม
ตัวนั่งนอนแต่ใจอยุ่ไหนหนอ
ระทมท้อเคว้งคว้างอย่างเหลือเอ่ย
เคยคิดฝันเอื้อมฟ้ามาชมเชย
แต่ก็เลยล่วงวารมานานวัน
อยากหมุนวันเวลาและอากาศ
เติมรอยขาดริ้วงามของความฝัน
ให้ท่วมใจเต็มปรี่ทุกวี่วัน
ลบรอยอันปริร้าวเศร้าอาจินต์
ถึงบัดนี้ไฉนเรายังเหงาเงียบ
หรือใจเพียบแปร้ทุกข์สุขหายสิ้น
มัวหม่นหมองความหวังมาพังภิณฑ์
เฝ้าถวิลก่นหาใครที่ไกลตา.
739
0
0
