แก้วประภัสสร
วันใดที่อ่อนล้า
จงมองขอบฟ้าที่กว้างใหญ่
ทุกอย่างยังคงสว่างไสว
เดินก้าวไปอย่าหวั่นสะพรั่นกลัว
แม้ชีวิตวันนี้จะแสนเข็ญ
น้ำตาไหลกระเซ็นเหงื่อท่วมหัว
แต่หัวใจยังเต้นและสั่นรัว
เรื่องรอบตัวเล็กน้อยค่อยว่ากัน
เหนื่อยล้าไหมในวันนี้
ยื่นมาสิคนดีจับมือฉัน
เราจะก้าวฝ่าอุปสรรคไปด้วยกัน
สองมือนั้นยึดมั่นในศรัทธา
ฉันจะโอบกอดไหล่ให้เพื่อนอุ่น
ส่งรอยยิ้มละมุนให้หายล้า
จะพัดวีกล่อมเห่ให้หลับตา
ตื่นขึ้นมามองฟ้าไปพร้อมกัน
ความงดงามของโลกอยู่หนไหน
อยู่ที่ใจเราเองอย่าไหวหวั่น
สิ่งเลวร้ายผ่านมาปล่อยช่างมัน
เก็บวันนั้นเป็นบทเรียนเพียรจดจำ