สร้างกำแพงแห่งรักมันสูงขึ้น ให้เกินครึ่งที่ใจได้หวั่นไหว สร้างให้มิดปิดให้ตายประตูใจ อย่าให้ใครเข้าถึงแม้คนเดียว ความรักเธอเหมือนน้ำที่ไหลเชียว คดลดเลี้ยวซึมผ่านด่านคนเหงา และสุดท้ายน้ำสายนี้ที่แบ่งเบา ได้บรรเทาความเจ็บช้ำเช็ดน้ำตา จากคิดสร้างกำแพงแห่งความรัก กลับแปรพักฉันค้นพบสิ่งตามหา ดั่งทะเลมีเม็ดทรายดาวเต็มฟ้า ใจนั้นหนาจะไร้รักได้อย่างไร หากยังมีลมหายใจจงคิดรัก ให้รู้จักเรียนรู้สู้แก้ไข อย่าท้อแท้ปัดฝุ่นทุกทางไป แค่หัวใจไม่ไร้รักก็เกินพอ