drroyz
เอื้อมมือหมาย เด็ดดอม เจ้าดอกฟ้า
อนิจจา หมาวัด ช่างวาดหวัง
หากจะโน้ม กิ่งดมดอม ต้องระวัง
ดอกจะช้ำ เพราะเกินคว้า ไม่ภาคี
วาสนา หรืออาเพท ที่นำพา
ให้นุ้งหมา พบดอกฟ้า ที่แสนดี
ก้อเจ้าช่าง แสนน่ารัก น่าภักดี
แต่ตัวพี่ แสนด้อยค่า ก้มหน้าทน
อันดอกฟ้า นั้นสูงค่า ดั่งดารา
เธอเลอค่า มีคนรัก ไม่ขัดสน
ยิ้มเจ้าหวาน ปานน้ำผึ้ง ตรึงใจคน
อีกน่ายล ในรูป และวาจา
อันตัวข้า นั้นไรค่า ดั่งเศษดิน
ดั่งก้อนหิน ริมทางเท้า ติดบาทา
ไม่เคยพบ ประสบรัก เลยซักครา
เพราะรู้ค่า อยู่แก่ตัว ว่าไม่มี
แล้วยังมี หน้ามาหลง รักดอกฟ้า
มิเกรงว่า คนจะหยาม ตามเสียดสี
มิหวั่นเกรง ความผิดหวัง ด้วยคิดดี
มีเคยที่
1288
6
0
หน้าส่วนตัว
