ตราบวันนี้ฉันยังคงค้นความหมาย ของรอยเท้าบนผืนทรายเมื่อลมผ่าน ของความฝันที่เคยฝันในวันวาน ของเพลงหวานที่ไม่หวานในวันนี้ ตราบวันนี้ฉันคงยังไม่รู้ ถึงความพร่องและมีอยู่จนล้นปรี่ ถึงดอกไม้เบ่งบานประดามี และวิถีที่ดอกไม้นั่นร่วงโรย แผ่วแผ่ว ต่อกี่ค่ำกี่คืนแล้วที่หวนโหย ดอกรักใช่ดอกบานไม่รู้โรย อาจแค่เพียงลมแผ่วโชยก็ร่วงลับ ตราบวันนี้.. ต่อกี่ทีที่อยากหมุนเวลากลับ กี่ทรงจำที่คลี่ดูแล้วเก็บพับ กี่คิดถึงที่เกินนับในนาที
1320
2
0
หน้าส่วนตัว
