นกตะวัน
ถ้ามีรักสมัครให้ใครทั้งโลก
เพื่อคลายโศกเศร้าเขาเราเป็นห่วง
จงสุขกายสบายใจอย่าได้ท้วง
สุขทั้งปวงป้อนไปได้บุญมา
รักที่แท้แน่ใจต้องให้เสมอ
อย่าพลั้งเผลอเพียรรับกลับมาหา
เราจะสุขสนุกไปได้เรื่อยมา
ทุกข์สร่างซาหมดสูญสุขพูนพลัน
เลิกร้องไห้ใจตรมระทมเศร้า
แม้ใครเขาโกรธเคืองเรื่องที่สรรค์
หากได้ให้ไร้ทุกข์สุขนิรันดร์
คนอื่นนั้นนอกใจอย่าได้มอง
เก็บน้ำตาพาใจให้สดชื่น
ยิ้มระรื่นเริงร่าอย่าหม่นหมอง
ไม่มีใครให้เราเศร้าดั่งตรอง
โปรดหันมองตัวเราเศร้าทำไม
แด่ คุณฟา
เจ้าของบทกวี น้ำตาคนเลว
14 กันยายน 2547