ไม้หอม
กับอีกครั้งอีกวันตรงที่เก่า
ขณะฝนเบาเบาในช่วงบ่าย
ฉันผีเสื้อทำตัวสบายสบาย
เงาแมงปอขี้อายไม่กล้าสบตา
ฉันส่งยิ้มทักทายเจ้าผีเสื้อ
ขณะบินอยู่เหนือทุ่งบุปผา
ผีเสื้อน้อยส่งยิ้มปริ่มอุรา
มาสิมาเรามานั่งคุยกัน
.....................
ฉันเป็นผู้หญิงขี้เหงา
ยังอยู่ในโลกใบเก่าเหว่ว้า
หลับตาลงได้แค่เพียงเสี้ยวเวลา
เพราะฉันไม่เคยอยู่ในหางตาของใครใคร
เหนื่อย..เหมือนที่เคยเหนื่อย..แค่นั้น
ฉันแค่ฉันยังต้องไหวหวั่นแค่ไหน
วันนี้พรุ่งนี้หรืออีกเมื่อใด
หัวใจฉันจึงหยุดสั่นไหว
จากการกระทำของใครใครเสียที
เหนื่อยล้านักกับรักร้าง
เหินห่างรัหร้างหนี
ความรักไม่เข้าที
หน้าส่วนตัว
1225
2
0
