ไกลเพียงไหนหรือ...ระหว่างเรา เพียงทางเดินเส้นเก่าๆนี่...ใช่ไหม กับเธอ...และ...ฉัน เราสามารถมองเห็นกันได้ ท่ามกลางการร่อนแร่ของใบไม้ และการดำเนินของทุกสิ่ง เราต่างรับรู้...อะไรกันบ้าง เธอรู้มั๊ย... เกิดอะไรขึ้นกับเราทั้งสอง สำหรับเรา.... มีหนทางทอดถึงกันบ้างไหม แสงสว่าง...และ...ความมืด ใช่อุปสรรคล่ะหรือ หรือเพียงแต่เราเท่านั้น ที่ไกลกัน...ด้วยทางเดินสายเหงา....เพียงสายเดียว