ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ผมได้หนังสือเล่มใหม่มาเมื่อวาน
อ่านได้ครึ่งเล่มเมื่อคืน
และอ่านใกล้จบเมื่อบ่าย
ทว่าก่อนจะค่ำ ผมกลับทนไม่ได้ที่จะอ่านหนังสือเล่มนั้นให้จบเล่ม
ใช่แล้ว...ผมนึกอยากจะเขียน
2. เมื่ออ่านหนังสือเล่มนั้นในบทที่ 2
มันทำให้ผมรู้ว่าผมคงได้จงใจลืมบางสิ่งบางอย่าง
หรือหันหลังให้มันเพราะเหตุผลที่ไม่ใช่เหตุผล
เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว
3. สิ่งนั้นในอดีตเมื่อนึกถึงยามใด
มันให้ความรู้สึกระคนปนเประหว่างเหงาคว้างระทมขม
กับความสุขเปี่ยมเต็มเอมอิ่ม
มันเวียนวนเข้ามากระทำต่อหัวใจดวงเจียมของผม
อย่างค่อนข้างขัดแย้งแต่จริงจัง
หน้าส่วนตัว
996
8
0
