ลิลิต
คืนหนึ่ง...ซึ่งหนาวเหน็บจนเจ็บเนื้อ
มันช่างหนาวจนน่าเบื่อใต้เสื้อหนัง
แต่หัวใจใยร้อนรุ่มสุมประดัง
มองไปยังหลังหน้าต่างห้องข้างใน
เห็นเธอดับไฟนอนใจร้อนฉ่า
จินตนา การฝันให้หวั่นไหว
คืนเหน็บหนาวคราวนี้คงมีใคร
คอยเอาใจไออุ่นได้หนุนนอน
เขากอดรัดฟัดเหวี่ยงเธอเพลี่ยงพล้ำ
กลับชุ่มฉ่ำชื่นใจซุกใต้หมอน
ใครกันหนอคลอเคล้าเจ้าบังอร
ใจจะขาดรอนรอนสะท้อนทรวง
ขาว สวย หมวย อึ๋ม พี่ซึมเศร้า
เคยคลอเคล้ากลับเฝ้าคิดตะขิดขวง
เธอนั้นยอมพร้อมพรักให้ตักตวง
ใยไม่ห่วง หวงตัวหลงมัวเมา
เหลียวแลดูก็รู้แน่ว่าแพ้พ่าย
แสงจันทร์ฉายก็กลายกลับมาอับเฉา
ผืนสีฟ้า ตราคิตตี้ ตัวสีเทา
นั้นคือเขา