หน้าส่วนตัว
ฉันยืนอยู่ท่ามกลางความมืดมิด
ดั่งถูกปิดกั้นแสงจากความหวัง
อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจไร้พลัง
อยู่กับความสิ้นหวังอย่างเดียวดาย
แต่แล้วเธอนั้นก็เดินเข้ามา
ให้คุณค่ากับชีวิตฉันมากมาย
เหมืนดั่งฉันหายป่วยจากโรคร้าย
ที่ทำลายหัวใจฉันตลอดมา
แต่แล้วเธอก็กลับเดินจากไป
ทำเหมือนกับหัวใจฉันไร่ค่า
เป็นพี่ชายตลอดที่ผ่านมา
รู้สึกว่ากำเริบอีกแล้วนะโรคหัวใจ
คงจะไม่มีใครที่มียา
มารักษาหัวใจของฉันได้
เวลาอาจจะช่วยรักษาใจ
ให้กลับมาสดใสเหมือนดังเดิม
756
0
0
