๏ อยู่เรียบเรียบเงียบง่ายติดชายป่า มีทุ่งนากว้างกว้างข้างขุนเขา อยู่ห่างห่างทางไกลใจซึมเซา คิดโศกเศร้าคราวร้างห่างบ้านมา อยู่ยุ่งยุ่งกรุงไกรใหญ่ซับซ้อน ดูรุ่มร้อนแรงแรงแข่งไขว่หา อยู่ใกล้ใกล้ไม่เอื้อเกื้อกรุณา มุ่งแข่งคว้าแข่งขันเลิกปันใคร คิดถึงบ้านนานเดือนที่เลือนลับ คิดคืนกลับครั้งร้าวคราวหวั่นไหว คิดถึงครั้งยังกรุ่นอบอุ่นไอ คิดครั้งใดดวงจิตแทบปลิดวาย อยู่เรียบเรียบเงียบง่ายติดชายทุ่ง ไม่เรืองรุ่งรางรางร้างแสงฉาย ไร้สีสันวันวันผันผ่านกราย เป็นเรือนตายเรือนตนจนนิรันดร์ ๚