กันนาเทวี
ปลงซะเถิดเกิดมาคราเวียนว่าย
ก็ดั่งคล้ายนาวาฝ่าคลื่นฝัน
สิ่งดีร้ายผ่านไปทุกคืนวัน
บ้างสุขสันต์บ้างก็ตรมระทมใจ
หน้าที่คนเกิดมาในคราหนึ่ง
ควรคำนึงความดีมิหวั่นไหว
พึ่งตนเองเสียก่อนหวังพึ่งใคร
ฝึกจิตให้มั่นคงอย่าหลงเพลิน
หลงทางเสียเวลาพาคืนได้
แต่หลงใจคืนยากกระดากเขิน
หลงอำนาจเงินตราใช้มากเกิน
หลงสรรเสริญคำชมจมมายา
นี่แหละคนปนเปร้อยเล่ห์กล
บ้างสับสนทำชั่วกลัวบาปหนา
ปกปิดบังว่าดีมีราคา
ความชั่วช้ายังปูดดุจย้ำเตือน
สัจจะธรรมความจริงสิ่งประเสริฐ
ย่อมเป็นเลิศเหนือใดใครจะเหมือน
ใจเรารู้อยู่แก่ใจไม่อาจเบือน
บ้าเลอะเลือนอย่างไรใจยังจำ
ถอนใจจางล้างพิษติดใจบ้าง
อย่าคิ
2014
21
0
หน้าส่วนตัว
