เมื่อสายตามาบรรจบพบเจอกัน ก็ไหวหวั่นทันทีที่ได้เห็น ใจเต้นรัวตัวแข็งทื่อมือไม้เย็น ไม่ใช่เล่นเป็นเธอเจอนัยตา ช่วงเวลาห้าวิที่พ้นผ่าน แม้ไม่นานพาลเขินเกินรักษา ฉันและเธอเผลอปริ่มยิ้มออกมา ราวกับว่าครานี้มีอาการ จึงพาใจไปหาชานิดหน่อย ปากน้อยน้อยค่อยค่อยเปรยเอ่ยคำหวาน เพียงชั่วครู่รู้ดีคงมินาน ต้องพบพานการจากลาหามิเจอ จึงกล่าวโต้โอกาสหน้ามาพานพบ คงไม่จบแค่รบนี้ที่เสนอ อยากเห็นหน้าสบตาอีกทีเธอ เพื่อขอเบอร์ไว้ติดต่อพออุ่นใจ