แก้วประภัสสร
อันความดีความชั่วตัวเรารู้
ขึ้นว่าอยู่ใครจักรักสิ่งไหน
หากรักดีควรทำกรรมดีไป
หากรักชั่วฉันใดไม่ต่างตม
อย่าตอกลิ่มสนิมเกาะเพาะกิเลส
ล้วนเป็นเหตให้ใจนั้นขื่นขม
ที่ว่าสุขสุขแท้แต่อารมณ์
แต่จ่อมจมอมทุกข์จุกด้านใน
หากหมกมุ่นเนิ่นนานทรมานแน่
ใจยิ่งแย่กายหม่นพ้นสดใส
แม้จะเผยรอยยิ้มเหมือนอิ่มใจ
ทุกข์ข้างในบ่งบอกช้ำชอกตน
มีแต่เราเท่านั้นที่รู้แน่
ตอกลิ่มแผลกลางใจให้สับสน
จงเลือกทางที่ดีนี้ให้ตน
เคยร้อนรนผ่อนได้ด้วยใจเย็น
อย่ากังวลวันรุ่งของพรุ่งนี้
แม้ความดีทำยากเหมือนครกเข็น
แต่ไม่เกินสามารถที่อาจเป็น
ฝึกให้เห็นคนใหม่ด้วยใจเพียร
แก้วประภัสสร
16 / 02 /2010
1382
15
0
หน้าส่วนตัว
