นิติ
น่าชังนัก?เจ้าเมฆรัก ณ มุมนั้น
เนื่องในวันหม่นหมองครรลองเศร้า
รำพันเพ้อ เธอ เธอ มิเจอเงา
คิดถึงเจ้า เอาเมฆฝันแทนพักตร์นาง
น่าชังขา?รั้นพามาตรงฟ้ากั้น
มองดูวัน ดูวาน หวังเสกสร้าง
กลับพังทลายแหลกกระแซะร้าง
ทุกคำต่าง ห่างหักหนักหนา ที่ฟ้าเดิม
น่าชังรัก?สักพันหมื่นถึงแสนเศร้า
ลมหายใจยิ่งแผ่วเบา-เหงายิ่งเพิ่ม
ทุกคำหวานเป็นคำลวง ยิ่งซ้ำเติม
คิดแล้วเหิม จักเติมเกลียด ชิงชังใจ
น่าชังนัก? ชังข้า ผู้บ้าภักดิ์
ใยหลงรัก ในไร้รส ให้หมดไร้
ละเมอไปไม่ลืมเลือนเหมือนไม่มีใคร
เกลียดชังใคร?ก็มิเท่าใจตัว...ชั่วไม่ลืมฯ